Βερίκοκο "Zhigulevskiy σουβενίρ": ποικιλία για την κεντρική Ρωσία

Τα βερίκοκα είναι τα αγαπημένα φρούτα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Για να αναπτυχθεί αυτή η κουλτούρα στον κήπο, πρέπει να επιλέξετε προσεκτικά την ποικιλία. Μία από τις καλύτερες επιλογές για τους αγρότες στην κεντρική Ρωσία είναι το βερίκοκο "Zhiguli Souvenir".

Αυτός ο καρπός έχει πολλές θρεπτικές ουσίες, ενώ είναι προσαρμοσμένος για καλλιέργεια σε περιοχές με σκληρούς χειμώνες. Ο φλοιός του δέντρου και των μπουμπουκιών του είναι πάγωμα. Η πρώιμη ωρίμανση βοηθά στην αντιστάθμιση των περιόδων παγετού, τουλάχιστον εν μέρει. Κρίνοντας από τις αναθεωρήσεις, τα "σουβενίρ" εξίσου καλά περνούν τόσο σε παγωμένες όσο και σε ξηρές περιόδους. Οι ειδικοί λένε ότι αυτή η ποικιλία δημιουργεί συνθήκες που είναι σχετικά δύσκολες όσον αφορά το κλίμα, όπως η περιοχή της Μόσχας.

Από τη βοτανική περιγραφή της ποικιλίας μπορείτε να μάθετε ότι το "Σουβενίρ":

• δεν αναπτύσσεται περισσότερο από 3-4 μέτρα.
• σχηματίζει μια κορώνα σε σχήμα πυραμίδας.
• έχει φύλλωμα μέσης συγκέντρωσης.
• δίνει καρπούς κυρίως στα υποκαταστήματα μπουκέτων.
• καλυμμένο με ομαλό φλοιό, ζωγραφισμένο σε αποχρώσεις καφέ.

Σχετικά λεπτές βλαστοί πράσινου χρώματος με την αρχή του μετεωρολογικού ελατηρίου καλύπτονται με μεγάλα, επιμήκη φύλλα μεγάλου πλάτους. Οι ταξιανθίες είναι μετρίως μεγάλες, το χρώμα είναι ένας σταυρός ανάμεσα σε λευκούς και ροζ τόνους. Η αυτοφυή ποικιλία είναι ανθεκτική στους επιβλαβείς μικροοργανισμούς. Ένα δέντρο υπό ευνοϊκές συνθήκες για την εποχή θα είναι σε θέση να δώσει 40-45 κιλά φρούτων.

Τα φρούτα ωριμάζουν από τις 20 Ιουλίου έως τις 30 Ιουλίου. Το σχήμα του καρπού είναι μεταβατικό από τον ωοειδές στον κύκλο. Μπορεί να εμφανιστούν κόκκινα κηλίδες στο κίτρινο φλοιό, αυτό θεωρείται φυσιολογικό. Η μάζα ενός καρπού κυμαίνεται από 21 έως 35 γραμμάρια. Το δέρμα δεν διαχωρίζεται σχεδόν από τον πολτό. Η εξόρυξη των κοιλοτήτων δεν προκαλεί προβλήματα. Τα φρούτα είναι νόστιμα, αν και κάποια δεν έχουν γλυκύτητα.

Η δυνατότητα μεταφοράς της συγκομιδής θεωρείται αρκετά υψηλή, οι καρποί ανεβαίνουν απόλυτα στο δρόμο. Είναι κατάλληλα για νωπή κατανάλωση. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε βερίκοκα:

• compotes;
• στην μαρμελάδα?
• σε ξηρή μορφή.

Το "Zhiguli σουβενίρ" απαιτεί καλό φωτισμό. Γειτονιά των δενδρυλλίων με ένα εξοχικό σπίτι δεν συνιστάται, και ακόμη περισσότερο - η θέση του πολιτισμού στα διαστήματα μεταξύ κτιρίων. Αλλά οι περιοχές όπου η άφθονη ηλιοφάνεια συμπληρώνεται με ένα κεφαλικό τοίχο που καλύπτει από το βορρά εγκρίνεται από επαγγελματίες. Τέτοιες περιοχές βοηθούν να σταματήσει η καταστροφική επίδραση του ανέμου, καθώς και να ενισχυθεί η θέρμανση του εδάφους. Ακριβώς απαράδεκτες τοποθεσίες με στάσιμο νερό και υψηλά επίπεδα υπογείων υδάτων.

Εάν δεν είναι δυνατόν να φυτέψετε βερίκοκο σε μια περιοχή που καλύπτεται από πλημμύρες, πρέπει να προετοιμαστεί ένα σύστημα αποστράγγισης. Τα σχόλια του Gardener σχετικά με αυτή την ποικιλία είναι σπάνια. Αλλά αυτό που μπορεί να βρεθεί στο Διαδίκτυο είναι ενθαρρυντικό. Με μια εξειδικευμένη προσέγγιση σε ευνοϊκές συνθήκες, τα φρούτα μπορούν να συλλεχθούν ήδη στο τέταρτο έτος. Το πάγωμα είναι ανεπιθύμητο. Αν καταφέρετε να πάρετε μια συγκομιδή μετά από αυτό, η συγκομιδή θα είναι ακόμα μικρότερη από το συνηθισμένο.

Δεν επιβάλλονται ειδικές απαιτήσεις για φρούτα στο έδαφος. Αλλά μπορείτε να αυξήσετε τις πιθανότητες επιτυχίας εάν χρησιμοποιείτε καλά αεριζόμενα εδάφη με ασβέστη. Σε φυτά που αγοράζονται την άνοιξη, μπορείτε να κόψετε τα κλαδιά αμέσως, χωρίς να περιμένετε την ευνοϊκή στιγμή. Η φύτευση γυμνών φυτών ριζών γίνεται την άνοιξη και τα φυτά που περιέχονται στα δοχεία μπορούν να μετακινηθούν σε ανοιχτό έδαφος από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο. Η διείσδυση στο έδαφος είναι απαράδεκτη, το σημείο τομής της ρίζας με τον κορμό πρέπει να είναι 50-70 mm πάνω από τη γείωση.

Σε ένα δέντρο αφήνουν μια διατροφική περιοχή περίπου 12 m2. Οι κοιλότητες προσγείωσης είναι γεμάτοι με μια επιλογή από:

• χούμο αλόγου.
• χούμο;
• 20 g χλωριούχου καλίου.
• 30-40 g υπερφωσφορικού.

Στην άνοιξη pristvolny κύκλο γεμάτη με αζωτούχα λιπάσματα. Έχουν εγχυθεί σε ίσες δόσεις πριν από την ανθοφορία, αφού τελειώσει, και μόλις αρχίσουν να πέφτουν οι ωοθήκες.

Τον πρώτο φθινοπωρινό μήνα, τα βερίκοκα τροφοδοτούνται με υπερφωσφορικό και άλας καλίου (0,15 και 0,1 kg, αντίστοιχα). Το οργανικό λίπασμα προστίθεται στα τέλη του φθινοπώρου ή μετά την τήξη του χιονιού. Το φθινόπωρο για να ταΐσει τα φυτά με άζωτο δεν μπορεί.

Είναι δυνατόν να αυξηθεί ο ρυθμός επιβίωσης των σπορόφυτων, αν στην πρώτη εποχή μετά τη φύτευση καταφέρουμε να απαλλαγούμε από τουλάχιστον 4 από 5 λουλούδια. Στα επόμενα χρόνια, η συγκομιδή κατανέμεται, δηλαδή το 50% των καρπών που αρχίζουν να σχηματίζονται διαταράσσονται. Αυτό όχι μόνο αυξάνει το μέγεθος των υπόλοιπων φρούτων, αλλά αυξάνει επίσης τη συγκέντρωση ζάχαρης σε αυτά, και βοηθά επίσης το δέντρο να προετοιμαστεί για κρύο καιρό.

Πότισμα των δέντρων θα πρέπει να είναι 4 ή 5 φορές σε 30 ημέρες, διανέμοντας ομοιόμορφα 40-50 λίτρα μεταξύ πρωί και βράδυ πότισμα. Το τελευταίο πότισμα γίνεται στα τέλη Ιουνίου, μόνο σε ξηρό χρόνο αξίζει να κάνετε μια εξαίρεση πριν από την έναρξη του κρύου καιρού.

Σχετικά με τις ποικιλίες βερίκοκου, συμπεριλαμβανομένου του "αναμνηστικού Zhiguli", που περιγράφεται στο επόμενο βίντεο.