Κόκκινο πορτοκάλι: ιδιότητες και ποικιλίες

Το κόκκινο σικελικό πορτοκάλι είναι ένας μάλλον ασυνήθιστος και μοναδικός καρπός του είδους του. Είναι ασυνήθιστο να βλέπεις στα ράφια των πελατών που είναι εξοικειωμένοι με την ηλιόλουστη σκιά πορτοκαλιού.Αλλά τα κόκκινα πορτοκάλια δεν είναι μόνο πολύ νόστιμα, αλλά και πολύ υγιεινά. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε ποιες ποικιλίες ενός τέτοιου καρπού είναι διαθέσιμες σήμερα, πώς είναι ξεχωριστές και ποια οφέλη μπορούν να φέρουν τα πορτοκάλια της Σικελίας.

Δεν είναι μυστικό ότι πολλοί θεωρούν τα πορτοκάλια να είναι αποκλειστικά πορτοκαλί φρούτα. Αυτό δεν είναι απολύτως αληθές - οι συνηθισμένοι καρποί έχουν επίσης ένα συντροφικό υβρίδιο, ένα κόκκινο σικελικό πορτοκάλι. Το όνομα αυτού του εσπεριδοεινού μιλάει για τον εαυτό του, προέρχεται από τη Σικελία. Η φλούδα αυτού του καρπού έχει ζουμερό κόκκινο χρώμα και μέσα στο φρούτο υπάρχει μια νόστιμη κόκκινη σάρκα με φλέβες. Ετοιμαστείτε να εκτιμήσετε όχι μόνο την εμφάνισή του, αλλά και την αυθεντική γεύση, η οποία συνδυάζει φρουτώδεις νότες από βατόμουρο, σταφύλι και φράουλα. Το κόκκινο πορτοκάλι αποκτήθηκε με υβριδισμό μεταξύ pomelo και μανταρινιού.

Το ίδιο το δέντρο είναι ψηλό, μπορεί να φτάσει τα 12 μέτρα. Τα φύλλα είναι μεγάλα, ωοειδή ή επιμήκη, παραμένουν πράσινα ανά πάσα στιγμή του χρόνου. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, το δέντρο παράγει ένα ισχυρό άρωμα, και τα λουλούδια της στη Σικελία θεωρούνται σύμβολο καθαρότητας, χρησιμοποιούνται συχνά για διακοσμήσεις κατά τη διάρκεια γαμήλιων τελετών.

Τέτοια πορτοκάλια καλλιεργούνται αποκλειστικά σε θερμά κλίματα, σε γόνιμα πλούσια εδάφη. Η απόδοση κάθε δέντρου είναι από 400 έως 500 φρούτα, γεγονός που μπορεί να θεωρηθεί καλός δείκτης. Τα φρούτα αρχίζουν να ωριμάζουν τον Δεκέμβριο και η περίοδος καρποφορίας διαρκεί μέχρι το τέλος της άνοιξης.

Υπάρχει μια άποψη ότι τα αιματηρά εσπεριδοειδή προέρχονται πιθανώς είτε από την Κίνα είτε από περιοχές της νότιας Μεσογείου, αλλά η ακριβής προέλευσή τους είναι επί του παρόντος άγνωστη. Είναι πιθανό ότι στην Κίνα, στην Ινδία και στη νοτιοανατολική Ασία μεταφέρθηκαν περαιτέρω εσπεριδοειδή κατά μήκος των ασιατικών εμπορικών οδών στην Αφρική, στη λεκάνη της Μεσογείου και στην Ευρώπη, όπου δημιουργήθηκαν οάσεις.

Ένα μωσαϊκό σε μια ρωμαϊκή βίλα που χτίστηκε στις αρχές του 4ου αιώνα και βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα από τον οικισμό της Piazza Armerina (Σικελία, νότια Ιταλία), καταδεικνύει την παρουσία ασβέστη και λεμονιού στην Ιταλία κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου. Τα κόκκινα πορτοκάλια, όπως το βλέπουμε, εισήχθησαν στη Σικελία από τους ανατολικούς έμπορους τον 7ο αιώνα και καλλιεργήθηκαν μέχρι τον 16ο αιώνα. Οι Ισπανοί μετακόμισαν τις φυτείες αιματηρών εσπεριδοειδών στη Νότια Αμερική στα μέσα του 16ου αιώνα και από εκεί το πορτοκάλι τελικά ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η πρώτη λογοτεχνική περιγραφή του κόκκινου πορτοκαλιού στη Σικελία αντικατοπτρίζεται στην όπερα "Εσπερίδες" του XVII αιώνα (1646). Ο συγγραφέας περιέγραψε έναν ειδικό τύπο πορτοκαλιού ("urantium inducum"), ο οποίος είναι πολύ χρωματισμένος ("purpurei coloris medulla") και φέρθηκε στο νησί από έναν Γενουάτικο ιεραπόστολο από τα νησιά των Φιλιππίνων.

Αυτό το εσπεριδοειδές είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, καροτενοειδή, ασκορβικό οξύ, υδροξυκινναμικά οξέα και ανθοκυανίνες, φολικό οξύ. Η αναλογία αυτών των ωφέλιμων ιχνοστοιχείων, καθώς και η γεύση και το άρωμα, εξαρτάται από την ποικιλιακή ποικιλία φρούτων.

Τα κόκκινα πορτοκάλια είναι πλούσια σε διαιτητικές ίνες, δηλαδή, ίνες, και περιέχουν επίσης μια μεγάλη ποσότητα αντιοξειδωτικών. Εκτός από τα φυτοθρεπτικά συστατικά αυτών των εσπεριδοειδών, βιταμίνη C και φυτικές ίνες, αποτελούν καλή πηγή φυλλικού οξέος, βιταμίνης Α (με τη μορφή καροτενοειδών), βιταμίνης Β1, καλίου, χαλκού, παντοθενικού οξέος και ασβεστίου.

Τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο ενδιαφέρον για τα αντιοξειδωτικά των φυτών έχει αυξηθεί σημαντικά. Αυτό συνέβη λόγω των πιθανών αντι-καρκινογόνων και καρδιοπροστατευτικών επιδράσεων που προκύπτουν από τις βιοχημικές τους ιδιότητες. Σήμερα, κόκκινη πορτοκαλί, χρωματισμένη ποικιλία γλυκού πορτοκαλιού, είναι χαρακτηριστική όχι μόνο για την ανατολική Σικελία (νότια Ιταλία), την Ισπανία, αλλά και για την Καλιφόρνια.

Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα ποιες είναι οι κοινές ποικιλίες αιματηρών εσπεριδοειδών αυτή τη στιγμή.

Οι τρεις συνηθέστεροι τύποι κόκκινων πορτοκαλιών είναι Tarocco, Moro (και οι δύο αρχικά από την Ιταλία) και Sanguinello (γεννημένος στην Ισπανία). Σύμφωνα με το μύθο, το όνομα "Tarokko" ανήκει στον αγρότη, έτσι αναφώνησε όταν είδε αυτό το εσπεριδοειδές για πρώτη φορά. Αυτοί οι καρποί είναι μεσαίου μεγέθους και διαθέτουν τη γλυκύτητά τους και την πλούσια γεύση τους. Έχουν μια λεπτή φλούδα πορτοκαλιού, ελαφρώς ερυθρωμένη, με κόκκινους λεκέδες. Το Tarocco είναι πολύ δημοφιλές στον κόσμο λόγω της γλυκύτητας του.

Ποικιλία "Tarokko" - είναι εκπληκτικά αρώματα μεσαίου μεγέθους φρούτα χωρίς σπόρους. Ονομάζεται "μισό φυλή", ο πολτός του δεν εκκρίνεται με κόκκινη χρωστική ουσία, σε αντίθεση με τις ποικιλίες "Moreau" και "Sanguinello".

Το "Moro" είναι το λαμπρότερο από τα κόκκινα πορτοκάλια, το δεύτερο του όνομα είναι "αιματηρό πορτοκαλί". Η σάρκα είναι σκούρο κόκκινο, η παλέτα χρωμάτων είναι πλούσια και μπορεί να ξεκινήσει με ένα πορτοκαλί χρώμα ή να είναι ρουμπίνι και ακόμη και μαύρο. Η φλούδα αυτής της ποικιλίας έχει πάντα έντονο κόκκινο ρουζ. Αυτό το εσπεριδοειδές έχει μια ευχάριστη, γλυκιά μυρωδιά με φρούτα από βατόμουρο. Θεωρείται ότι η ποικιλία "Moro" καλλιεργήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στην επαρχία Syracuse στη Σικελία.

Η ποικιλία "Sanguinello", που βρίσκεται στην Ισπανία μετά από 100 χρόνια, είναι παρούσα στη Σικελία ως ένα "πορτοκαλί" πορτοκαλί χρώμα, το οποίο είναι πολύ γούστο στο "Moreau". Αυτός ωριμάζει τον Φεβρουάριο, αλλά μπορεί να παραμείνει στα δέντρα μέχρι τον Απρίλιο.

Άλλες λιγότερο συχνές ποικιλίες περιλαμβάνουν: Budd Orange, Maltese, Khanpur, Ουάσιγκτον Sanguine, Ruby Blood, Sanguine Doble Fin, Delphino, Κόκκινη Βαλένθια και άλλα.

Αξίζει να μελετήσουμε λεπτομερέστερα τις ιδιότητες του κόκκινου πορτοκαλιού, οι οποίες περιλαμβάνουν αντικαρκινική, αντιφλεγμονώδη και καρδιαγγειακή προστασία. Επιπλέον, οι επιστήμονες περιγράφουν τις επιπτώσεις των κυριότερων συστατικών τους στην υγεία (δηλαδή φλαβονοειδή, καροτενοειδή, ασκορβικό οξύ, υδροξυκινναμικά οξέα και ανθοκυανίνες). Ο κόκκινος χυμός πορτοκαλιού παρουσιάζει σημαντική αντιοξειδωτική δράση ενεργοποιώντας πολλά αντιοξειδωτικά συστήματα ενζύμων στους ανθρώπους που αντισταθμίζουν αποτελεσματικά την οξειδωτική διαδικασία και βοηθούν στην καταπολέμηση ασθενειών όπως η αθηροσκλήρωση, ο διαβήτης και ο καρκίνος.

Τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτών των φρούτων μπορεί να οφείλονται στις πολύπλοκες επιδράσεις των ενώσεών του. Έτσι, η παροχή φυσικών αντιοξειδωτικών ενώσεων μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής πλούσιας σε κόκκινα πορτοκάλια μπορεί να προσφέρει προστασία έναντι οξειδωτικής βλάβης κάτω από διάφορες συνθήκες και μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από την προσθήκη ξεχωριστού αντιοξειδωτικού.

Οι ίνες Citrus είναι πολύ χρήσιμες, όπως έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης, γεγονός που βοηθά στην πρόληψη της αθηροσκλήρωσης. Οι ίνες μπορούν επίσης να διατηρήσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα υπό έλεγχο, επομένως, η μέτρια κατανάλωση αυτών των πορτοκαλιών μπορεί να είναι ένα καλά ισορροπημένο σνακ για τα άτομα με διαβήτη. Επιπλέον, η φυσική ζάχαρη φρούτων σε πορτοκάλια, φρουκτόζη, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων σακχάρου μετά από πολύ υψηλή θερμοκρασία για κρυολογήματα.

Ποια άλλα οφέλη για την υγεία σχετίζονται με την κατανάλωση γλυκών πορτοκαλιών; Αυτός ο καρπός αναπτύσσεται επίσης στην ηφαιστειακή ατμόσφαιρα της Αίτνας στη Σικελία. Ως αποτέλεσμα, αυτός ο καρπός είναι τόσο πλούσιος σε βιταμίνη C, ότι μόνο ένα κόκκινο πορτοκάλι την ημέρα καλύπτει την ημερήσια δόση που χρειάζεται ένα άτομο.

Η βιταμίνη C διεγείρει την παραγωγή κολλαγόνου και είναι κρίσιμη για την κανονική ανάπτυξη και συντήρηση των οστών, των ούλων, των δοντιών, του χόνδρου και του δέρματος.Χρειάζεται να δημιουργηθεί ATP (ένα μόριο μεταφοράς ενέργειας που βρίσκεται σε όλα τα ζωντανά κύτταρα), ντοπαμίνη (νευροδιαβιβαστής που παίζει καθοριστικό ρόλο στην ψυχική και σωματική υγεία) και τυροσίνη (ένα αμινοξύ που προάγει την καλή λειτουργία των θυρεοειδικών, υποφυσιακών και επινεφριδίων).

Τα κόκκινα πορτοκάλια περιέχουν επίσης φολικό οξύ και ασβέστιο, το οξύ αυτό καταπολεμά ορισμένους τύπους καρκίνου, ενώ το ασβέστιο είναι υπεύθυνο για τον κανονικό σχηματισμό των δοντιών και των οστών.

Εκτός από την πλούσια βιταμίνη C, αυτά τα εσπεριδοειδή προσφέρουν μοναδικά οφέλη για την υγεία που συνδέονται με υψηλά επίπεδα ανθοκυανινών, τα οποία βοηθούν στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών και των φλεγμονών.

Οι ανθοκυάνες είναι κόκκινες φλαβονοειδείς χρωστικές, οι οποίες δίνουν στα εσπεριδοειδή έντονο χρώμα και ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Οι διατροφολόγοι πιστεύουν ότι οι ανθοκυάνες έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που βοηθούν στην πρόληψη των βακτηριακών λοιμώξεων, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, εξομαλύνουν την αρτηριακή πίεση, βελτιώνουν το καρδιαγγειακό σύστημα και μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Βοηθούν επίσης στην προστασία των αιμοφόρων αγγείων από οξειδωτικές βλάβες και τη μείωση της συσσώρευσης επιβλαβών χοληστερόλων.

Όλες οι μελέτες μέχρι σήμερα δείχνουν ότι το εκχύλισμα κόκκινων πορτοκαλιών εμφανίζει αποτελεσματική αντιφλεγμονώδη δράση και περιέχει μεγάλη ποσότητα αντιοξειδωτικών. Αυτά τα αντιοξειδωτικά και άλλα δραστικά συστατικά προστατεύουν το σώμα από τις επιδράσεις των ελεύθερων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες είναι ασταθή μόρια που συμβάλλουν στην ανάπτυξη πολλών εκφυλιστικών νόσων και πρώιμης γήρανσης του δέρματος. Μια μεγάλη ποσότητα ελεύθερων ριζών σχηματίζεται όταν το σώμα εκτίθεται στις βλαβερές συνέπειες του καπνού τσιγάρων, των ναρκωτικών, της γενικής ρύπανσης του περιβάλλοντος, της έντονης άσκησης, των τοξικών αποβλήτων και της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Γενικά, ένα εκχύλισμα από κόκκινα πορτοκάλια βοηθά το σώμα να προστατεύσει και να θεραπευτεί εάν είναι απαραίτητο. Αν και πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, το κόκκινο εκχύλισμα εσπεριδοειδών δεν ωφελεί άμεσα το δέρμα όταν χρησιμοποιείται για να κάνει κρέμες ή λοσιόν. Αυτό συμβαίνει επειδή το δέρμα είναι ένα προστατευτικό όργανο, όχι ένα όργανο απορρόφησης. Τα κύτταρα του, κατά κανόνα, εξαλείφουν τα αντιοξειδωτικά ή τις βιταμίνες που έρχονται σε επαφή με το δέρμα, αντί να τα απορροφούν.

Αλλά μην ξεχνάτε ότι το κόκκινο πορτοκάλι, όπως όλα τα εσπεριδοειδή, μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες. Με προσοχή αξίζει να χρησιμοποιείτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Αυτός ο καρπός μπορεί να αντενδείκνυται σε άτομα με γαστρίτιδα και πεπτικό έλκος ή άλλες χρόνιες παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα.

Επιπλέον, με προσοχή πρέπει να χρησιμοποιείτε αυτά τα φρούτα σε άτομα που είναι υπέρβαρα, ειδικά το βράδυ. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε υδατάνθρακες, το πορτοκάλι της Σικελίας μπορεί να συμβάλει σε μερικά κιλά, αλλά μόνο αν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες.

Δείτε πώς να φτιάξετε μια σαλάτα με μάραθο και κόκκινο πορτοκαλί στο παρακάτω βίντεο.