Πώς αναπτύσσεται το αβοκάντο;

Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλά εξωτικά φυτά έχουν εισέλθει στη ζωή των εγχώριων ανθρώπων.Ωστόσο, ακόμη και σε σχέση με τα πιο συνηθισμένα, οι γνώσεις μας παραμένουν ελάχιστες και περιορισμένες.

Την ίδια στιγμή, η ακριβής ιδέα, για παράδειγμα, το αβοκάντο είναι πολύτιμη όχι μόνο για τους κηπουρούς και τους κηπουρούς που αγαπούν τα πειράματα. Αυτή η γνώση είναι απαραίτητη και οι απλοί καταναλωτές.

Το αβοκάντο είναι ένας καρπός που καλλιεργείται σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Οι κύριες φυτείες αυτής της καλλιέργειας βρίσκονται στην Ινδονησία.

Οι ρωσικές κλιματολογικές συνθήκες δεν επιτρέπουν τη βιομηχανική καλλιέργεια αβοκάντο, οπότε όλες οι προμήθειές της προέρχονται από το εξωτερικό και κοστίζουν πολλά χρήματα.

Μόλις πριν από μερικές δεκαετίες, ο καρπός αυτός αναφέρεται ως "αχλαδιού αλλιγάτορα". Το όνομα αυτό δόθηκε λόγω του χαρακτηριστικού χονδροειδούς και σκούρου πράσινου δέρματος των καρπών, καθώς και με σχήμα παρόμοιο με το σχήμα ενός αχλαδιού.

Το αβοκάντο αναπτύσσεται σε αειθαλή δέντρα και έχει μεγάλο σπόρο μέσα. Ωστόσο, η χημική ανάλυση δείχνει ότι αυτός ο καρπός είναι πιο κοντά στα λαχανικά, δεδομένου ότι στον πολτό υπάρχει πολύ λίγη ζάχαρη και η ενεργειακή αξία είναι αρκετά υψηλή. Η γεύση είναι μάλλον ξεθωριασμένη και δεν προκαλεί απόλαυση. Τέτοιες ιδιότητες επιτρέπουν τη χρήση αβοκάντο ως συστατικό σε διάφορες σαλάτες και άλλα πιάτα ανάμεικτα.

Ως μέρος του φρούτου σημειώθηκαν πολλά πολύτιμα ιχνοστοιχεία και οργανική ύλη:

• ασβέστιο;
• σιδήρου.
• φωσφόρου ·
• ινών.
• διάφορα αμινοξέα.

Οι διατροφικές ιδιότητες αυτής της καλλιέργειας συνδυάζονται με την ικανότητά της να ασκεί προληπτική δράση σε πολλές κοινές ασθένειες (κυρίως καρδιαγγειακές παθήσεις και ογκολογικές διαταραχές). Σύμφωνα με τους γιατρούς, η κατανάλωση αβοκάντο για πεπτικές διαταραχές είναι πολύ χρήσιμη.

Τα αβοκάντο αναπτύσσονται σε ένα ψηλό (φτάνοντας τα 20 μέτρα) δέντρο. Οι βοτανολόγοι θεωρούν αυτή την κουλτούρα τόσο κοντά στην ευγενή δάφνη, η οποία εξακολουθούσε να καλλιεργείται άφθονα από τους αρχαίους Έλληνες. Για πρώτη φορά, η καλλιέργεια αβοκάντο άρχισε να καλλιεργείται μαζικά στο Ισραήλ, έτσι ώστε αυτή η χώρα να μπορεί να θεωρηθεί ως η δεύτερη πατρίδα της.

Αρχικά, χαιρετά από τη Βόρεια Αμερική, πιο συγκεκριμένα, από την επικράτεια του σύγχρονου Μεξικού. Τόσο οι Αζτέκοι όσο και οι σύγχρονοι που ζουν εκεί δεν παραμελούν αυτή την κουλτούρα. Έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της κουζίνας της Καραϊβικής.

Η πρώτη περιγραφή του αβοκάντο δόθηκε από τους Ισπανούς εισβολείς το 1526. Οι κολονιστές συνέκριναν τα φρούτα με το αποφλοιωμένο κάστανο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των αρχαιολογικών ανασκαφών, ήταν δυνατό να αποδειχθεί ότι τα αβοκάντο ήταν ήδη γνωστά τον 8ο αιώνα μ.Χ. Αν ξεκινήσουμε από παλιά σχέδια, τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο καρπός αυτός αυξήθηκε 7-10 χιλιάδες χρόνια πριν στους απομακρυσμένους προγονικούς κήπους των Αζτέκων. Ήταν δυνατόν να διαπιστωθεί ότι ακόμη και τότε οι σπόροι των καλλιεργούμενων φυτών ήταν μεγαλύτεροι από ό, τι στην άγρια ​​φύση.

Οι γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι η λέξη "αβοκάντο" προέρχεται από την γλώσσα των Αζτέκων Nahuatl, την κυριολεκτική μετάφραση - "δέντρο αυγών". Προφανώς, ακριβώς αυτοί οι σύλλογοι προέκυψαν μεταξύ των αρχαίων Ινδών.

Η κύρια εξαγωγή αβοκάντο διεξάγεται τώρα από χώρες όπως: ΗΠΑ, Χιλή, Δομινικανή Δημοκρατία και Ινδονησία. Δίπλα τους είναι η προγονική κατοικία του αβοκάντο - το Μεξικό.

Στη φύση, το αβοκάντο (ή ο Αμερικανικός Περσέας) είναι ο μοναδικός βρώσιμος εκπρόσωπος του βοτανικού γένους του, που είναι μέρος της οικογένειας των δάφνων.

Το ύψος ενός ενήλικου δένδρου φτάνει τα 6 μέτρα, χαρακτηρίζεται από ένα ευρύ στέμμα. Παρά το γεγονός ότι το φυτό είναι από τα αειθαλή είδη, υπάρχουν ποικιλίες που ρίχνουν τα φύλλα τους (αν και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα). Η διάμετρος του κορμού μετά το τέλος της περιόδου ανάπτυξης κυμαίνεται από 0,3 m έως 0,6 m.

Κάτω από τους κορμούς είναι ευθεία, πιο κοντά στην κορυφή που κλαδεύουν. Το φύλλωμα είναι απότομο, ελλειπτικό. Στην κορυφή του είναι ένα σκούρο πράσινο χρώμα και το κάτω άκρο είναι υπόλευκο.Αναγνωρίστε τις μεξικάνικες ποικιλίες μπορεί να είναι μια χαρακτηριστική γεύση γλυκάνισου. Τα φύλλα αβοκάντο είναι πολύ πλούσια σε αιθέρια έλαια, ωστόσο, περιέχουν επίσης ουσίες επιβλαβείς για την ανθρώπινη υγεία.

Τα λουλούδια είναι μικρά, εμφανή στην εμφάνιση. Το κυρίαρχο χρώμα είναι ανοιχτό πράσινο ή κίτρινο πράσινο. Ο ταξιανθία αναφέρεται στον τύπο του πανικού. Τα περισσότερα λουλούδια έχουν 1 γουδοχέρι με ένα ζευγάρι κύπελλα με 9 στήμονες. Η άνθηση συμβαίνει άφθονα, ωστόσο, η περίπλοκη επικονίαση οδηγεί στο γεγονός ότι μόνο στο 4% των λουλουδιών σχηματίζεται η ωοθήκη.

Στην εποχή της ανθοφορίας, το άνοιγμα εμφανίζεται δύο φορές. Τα αβοκάντο μπορούν να καλλιεργηθούν σε διάφορες ποικιλίες ταυτόχρονα. Τα φρούτα αβοκάντο θεωρούνται μορφή φρούτων σε σχήμα αχλαδιού. Το μήκος μπορεί να είναι μέχρι 330 mm και το πλάτος έως 150 mm. Η μάζα ποικίλλει σε αρκετά μεγάλο εύρος: από 50 g έως 1,8 kg.

Μπορείτε να βρείτε αβοκάντο με ένα δέρμα τεσσάρων αποχρώσεων:

• σκούρο πράσινο.
• κίτρινο πράσινο;
• κόκκινο και μοβ?
• σκούρο μοβ.

Αμέσως κάτω από το φλοιό αρχίζει η βρώσιμη σάρκα. Μετά από αυτό είναι ο μόνος σπόρος που μεγαλώνει με τη μορφή ενός κύκλου, ενός αυγού ή ενός κώνου. Εάν η επικονίαση παρουσιάστηκε ανεπαρκώς (ή κάτω από τη δράση άλλων αιτιών), ορισμένα από τα μούρα ενδέχεται να μην περιέχουν σπόρους.

Το ριζικό σύστημα ενός ασυνήθιστου φυτού επιτρέπει σε αυτό να αναπτυχθεί με επιτυχία σε ποικίλους τύπους εδάφους. Τα καλά αποτελέσματα επιτυγχάνονται στον κόκκινο πηλό και στην άμμο, στον ασβεστόλιθο και στα βλαστάρια ηφαιστειακής προέλευσης.

Η καλή αποστράγγιση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή καλλιέργεια αβοκάντο. Η υπερβολική υγρασία, ακόμα και αν δεν φτάνει σε προσωρινό κόλπο, αντενδείκνυται. Τουλάχιστον 9 μέτρα χώματος πρέπει να παραμείνουν μεταξύ της επιφάνειας και του ορίζοντα του νερού.

Τα φρούτα ωριμάζουν σε 0,5 - 1,5 χρόνια (η ακριβής περίοδος καθορίζεται από τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής καλλιέργειας και της ποικιλίας). Τέλος, η ωρίμανση γίνεται μόνο μετά το διαχωρισμό από το στέλεχος (7-14 ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου).

Το φυτό έχει μια σειρά από χαρακτηριστικά ανάπτυξης που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Τα αβοκάντο αναπτύσσονται σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα. αλλά υπάρχουν ορισμένες διαφορές μεταξύ των ομάδων του.

• Έτσι μεξικάνικη ποικιλία ποικιλιών πιο ανθεκτικό σε κακές καιρικές συνθήκες. Θα είναι σε θέση να αντέξει τη βραχυπρόθεσμη επίδραση του παγετού από 4 έως 6 μοίρες. Όπου τα πορτοκάλια ωριμάζουν, θα παράγεται μια καλή συγκομιδή και θα παράγονται αβοκάντο από το Μεξικό.
• West Indian Grades Group πεθαίνει ακόμη και από τους πιο ασήμαντους παγετούς. Οι πιθανότητες να αναπτυχθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία (εκτός του θερμαινόμενου θερμοκηπίου όλο το χρόνο) απλά δεν το κάνουν.

Το αβοκάντο ανέχεται τη σκιά καλά, αλλά ταυτόχρονα όλη η ανάπτυξη πηγαίνει στο στέμμα. Η φρούτα είναι δυνατή μόνο σε ανοικτά οικόπεδα με έντονη ηλιοφάνεια. Είναι απαραίτητο να έχουμε χαλαρό έδαφος με βαθιά αποστράγγιση, αλλά η οξύτητα ή η αλκαλικότητα της γης δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη.

Προαπαιτούμενο για την επιτυχή καλλιέργεια αβοκάντο χαλαρώνει το ριζικό κώμα για αποτελεσματικό αερισμό. Ο Αμερικανός "φιλοξενούμενος" αισθάνεται άσχημα εάν φυσούν ισχυροί άνεμοι. Σε ξηρό αέρα η διαδικασία επικονίασης διαταράσσεται και η συγκομιδή μειώνεται. Μην τροφοδοτείτε υπερβολικά με λιπάσματα perseus.

Παραδοσιακοί χώροι καλλιέργειας αβοκάντο: Νοτιοανατολική Ασία, Αυστραλία, Περού, Φιλιππίνες, χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Στη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη, ένα εξωτικό δέντρο μεγαλώνει εύκολα και με σιγουριά. Στη Ρωσία, μπορεί να καλλιεργηθεί αποκλειστικά στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας (μόνο οι εκπρόσωποι της μεξικανικής ομάδας ποικιλιών είναι κατάλληλοι για καλλιέργεια). Οι συνθήκες της Αμπχαζίας είναι επίσης ευνοϊκές: υπάρχουν καρποί με υψηλή συγκέντρωση ελαίων.

Η επιλογή μεταξύ των τεχνικών απευθείας προσγείωσης και προσγείωσης των εμπορευματοκιβωτίων καθορίζεται από το κλίμα μιας συγκεκριμένης περιοχής. Εάν το χειμώνα υπάρχει τουλάχιστον ένας μικρός κίνδυνος παγετού σε -7 βαθμούς ή περισσότερο, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα δοχεία.Κατά την κρύα εποχή, η μεταφορά φυτών σε θερμοκήπια ή θερμαινόμενες εγκαταστάσεις είναι υποχρεωτική. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε νάνους ποικιλίες ή συστηματικά ασχολούνται με κλάδεμα δέντρα. Ο υψηλός ρυθμός αύξησης του αβοκάντο απαιτεί την τακτική αναφύτευση του.

Για τις πληροφορίες σας: τα υποκαταστήματα αβοκάντο χρειάζονται ένα ειδικό αντίγραφο ασφαλείας. Θα βοηθήσει στην αποφυγή παραμόρφωσης των νεαρών βλαστών του φυτού. Πότισμα απαιτείται μόνο στο φόντο της ξηρασίας. Όταν πέφτει επαρκής ποσότητα φυσικών βροχοπτώσεων, δεν υπάρχει ανάγκη για ειδική υγρασία του εδάφους. Ο έλεγχος της ξηρότητας της γης πραγματοποιείται σε βάθος 0,25 μ. Στεγνώνει και καταρρέει όταν σπρώχνει με ραβδί το έδαφος πρέπει να ποτίζεται αμέσως.

Η κορυφαία επίστρωση πραγματοποιείται μία φορά το ένα τέταρτο, για το σκοπό αυτό εφαρμόζουν τόσο ορυκτά όσο και σύνθετα λιπάσματα και ειδικά μείγματα. Τα ώριμα δέντρα απαιτούν την εισαγωγή αζώτου στο τέλος του χειμώνα και τις πρώτες ημέρες του καλοκαιριού, καθώς και την ετήσια προσθήκη ιχνοστοιχείων.

Πριν από την έναρξη του παγετού, κάθε φρούτο πρέπει να αφαιρεθεί (ανεξάρτητα από το βαθμό ωριμότητας). Το γεγονός είναι ότι όταν ψύχεται, τα φρούτα γίνονται μαύρα και γίνονται ακατάλληλα για φαγητό. Τα μικρά αβοκάντο πρέπει να προστατεύονται από παγετό με ειδικά υλικά επικάλυψης. Εάν το φυτό καλλιεργείται σε θερμοκήπιο, τότε θα πρέπει να προσέχετε την πρόσθετη θέρμανση και τη μόνωση των κορμών με καουτσούκ αφρού.

Οι ερασιτέχνες κηπουροί να καλλιεργούν αβοκάντο χρησιμοποιώντας πέτρες θα είναι οι πιο εύκολες. Οι βλαμμένοι σπόροι δεν μπορούν να αγοραστούν σε ειδικό κατάστημα, καθώς τα μικρόβια από τα φρούτα που αγοράζονται δίνουν καλά αποτελέσματα. Απλά πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το αβοκάντο είναι ώριμο και θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε αμέσως τους σπόρους για φύτευση. Συνιστάται να φυτέψετε ένα οστό αμέσως στο έδαφος, καθώς αυτές οι μεταμοσχεύσεις καλλιέργειας μεταφέρθηκαν χωρίς πολύ ενθουσιασμό.

Το αβοκάντο ανθίζει εμφανίζεται σχεδόν όλο το χρόνο (και σε οποιαδήποτε ήπειρο του πλανήτη). Αλλά, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα πιο νόστιμα φρούτα ωριμάζουν από τις αρχές Αυγούστου μέχρι τα τέλη Απριλίου.

Καλιφόρνια αβοκάντο παραδίδονται όλο το χρόνο, αλλά Φλώριδα προμήθειες γίνονται μόνο από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Ισραηλινοί καρποί προέρχονται από τα τέλη του φθινοπώρου έως τις αρχές του χειμώνα Ήταν τότε ότι το μεγαλύτερο μέρος του αβοκάντο εμφανίζεται στα ρωσικά καταστήματα ράφια.

Για εμπορική αποστολή επιλέγονται μόνο σκληρά φρούτα. Και για να ελέγξει την ωριμότητα των φρούτων από τον καταναλωτή, οι γεωπόνοι προτείνουν να επικεντρωθεί στην κατάσταση του στέλεχος: σε ένα ώριμο φρούτο, εξαφανίζεται ή γίνεται σκοτεινότερο.

Για πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο ανάπτυξης του αβοκάντο από την πέτρα στο σπίτι, δείτε το παρακάτω βίντεο.