Αλλεργία στο γάλα: συμπτώματα, διάγνωση και θεραπεία

Μεταξύ όλων των τύπων τροφικών αλλεργιών η αλλεργική αντίδραση στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα καταλαμβάνει ένα από τα κορυφαία σημεία. Και όχι μόνο τα παιδιά υπόκεινται σε αυτό, αλλά και οι ενήλικες. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για το γιατί και πώς αυτή η μορφή ανεπαρκούς αντίδρασης σώματος στο προϊόν φαίνεται να είναι χρήσιμη και απαραίτητη, καθώς και πώς να αντιμετωπίζουμε και να προλαμβάνουμε τις αλλεργίες στο γάλα.

Μια αλλεργική αντίδραση στο γάλα είναι μια ανεπαρκής αντίληψη της πρωτεΐνης του γάλακτος από το ανοσοποιητικό σύστημα ενός συγκεκριμένου ατόμου. Με άλλα λόγια, η πρωτεΐνη γάλακτος γίνεται αντιληπτή ως ξένη, η ανοσία ενεργοποιεί όλα τα διαθέσιμα μέσα και δυνάμεις για να εξουδετερώσει τη δράση της πρωτεΐνης των αγελάδων, η οποία συνοδεύεται από ένα συγκεκριμένο σύνολο συμπτωματικών εκδηλώσεων σε ένα παιδί ή έναν ενήλικα.

Τις περισσότερες φορές, αυτή η μορφή αλλεργικής αντίδρασης εμφανίζεται στα παιδιά, και είναι μέχρι τρία χρόνια. Οι υπάρχουσες στατιστικές δείχνουν ότι κάθε 12 κάτοικοι του πλανήτη ως παιδί υπέφεραν από αυτή τη μορφή αλλεργίας. Σταδιακά, η αλλεργική αντίδραση στα γαλακτοκομικά προϊόντα «ξεπερνάει» και τα περισσότερα από αυτά εξαφανίζονται με την ηλικία. Αλλά υπάρχει το 3% των ανθρώπων που συνεχίζουν να αποφεύγουν το γάλα ως ενήλικες επειδή το σώμα τους αντιλαμβάνεται ότι είναι ένα εχθρικό προϊόν.

Το γάλα θεωρείται ένα από τα πιο χρήσιμα προϊόντα από τους ανθρώπους, αλλά οι έμπειροι αλλεργιολόγοι το αντιμετωπίζουν πολύ επιφυλακτικοί, γνωρίζοντας ότι το γάλα περιέχει περίπου 25 αντιγόνα, καθένα από τα οποία μπορεί να οδηγήσει σε «ταραχή» ανοσίας και γενικής ευαισθητοποίησης του ανθρώπινου σώματος.

Τα εκπληκτικά αποτελέσματα έχουν δείξει και τις τελευταίες παγκόσμιες μελέτες αυτής της μορφής αλλεργικής αντίδρασης. Και έδειξαν ότι ακόμη και ένα βρέφος μπορεί να υποφέρει από αλλεργίες πρωτεΐνης γάλακτος, με αντιγόνα στο μητρικό γάλα που λειτουργούν ως αλλεργιογόνα. Προηγουμένως, αυτό θεωρήθηκε εντελώς αδύνατο.

Ο κύριος λόγος αυτής της αλλεργίας είναι η ανοσολογική αντίδραση σε ένα ή περισσότερα αντιγόνα στο προϊόν. Το ανθρώπινο σώμα κατά τη διάρκεια της ζωής δεν συναντά ποτέ το γάλα. Μια εξαίρεση είναι η διαδικασία της γαλουχίας στις γυναίκες μετά τον τοκετό, αλλά οι αλλεργίες σε μια θηλάζουσα μητέρα με το γάλα τους δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί στον κόσμο. Το ανοσοποιητικό σύστημα μιας θηλάζουσας μητέρας δεν ορίζει τη πρωτεΐνη γάλακτος ως ξένη, δεν την απορρίπτει, αφού κατά την παραγωγή της γίνεται αναπόσπαστο μέρος του σώματος της γυναίκας.

Όλοι οι άλλοι που δεν ανήκουν στον αριθμό των θηλαζουσών μητέρων δεν έχουν γάλα στο σώμα. Ως εκ τούτου, το προϊόν που παγιδεύεται στο στομάχι καταρρέει φυσικά στα συστατικά μέρη του. Οι πρωτεΐνες στην περίπτωση αυτή μπορούν να γίνουν αντιληπτές από το ανοσοποιητικό σύστημα ως ξένες. Η ανοσία αρχίζει να παράγει αντισώματα σε αυτά. Αντισώματα, συσσωρεύονται, οδηγούν σε ευαισθητοποίηση, διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος. Όταν ξανασυνδέεται με την ασυλία αλλεργιών, ενεργοποιεί αμέσως το ήδη οικείο σ 'αυτόν το σύστημα προστασίας.

Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι μόνο το αγελαδινό γάλα μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες. Υπάρχουν επίσης καταγεγραμμένες περιπτώσεις αλλεργίας στο κατσικίσιο γάλα και στην καμήλα και καμήλα. Αλλά είναι ακριβώς η αγελάδα που οι ειδικοί ονομάζουν τα πλέον αλλεργιογόνα λόγω του μεγαλύτερου αριθμού δυνητικών αντιγόνων στη σύνθεση.

Οι εκδηλώσεις αλλεργίας στο γάλα είναι διαφορετικές, αλλά γενικά, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά, η κλινική εικόνα είναι παρόμοια. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται άμεσα από το πόσο αλλεργιογόνο έχει εισέλθει στο σώμα, πόσο υψηλός είναι ο συγκεκριμένος οργανισμός που είναι ευαίσθητος στην πρωτεΐνη της αγελάδας ή άλλου γάλακτος, ποια είναι η γενική κατάσταση της ανοσίας.

Συχνά, αυτή η μορφή αλλεργικής αντίδρασης εκδηλώνεται από ανωμαλίες στο γαστρεντερικό σωλήνα, δηλαδή κοιλιακούς πόνους (στην κοιλιακή χώρα), ναυτία και έμετο, διάρροια. Στη δεύτερη θέση - εκδηλώσεις του δέρματος.Αυτό ακολουθείται από διαταραχές των αναπνευστικών και αυτόνομων διαταραχών.

Ο κοιλιακός πόνος είναι συχνότερος στα παιδιά παρά στους ενήλικες. Σε βρέφη ηλικίας κάτω του 1 έτους και στο νεογέννητο, έχει το χαρακτήρα διάχυτης, χωρίς σαφή εντοπισμό του πόνου. Δεδομένου ότι το παιδί είναι πολύ μικρό και δεν μπορεί να δείξει ακριβώς πού πονάει, τα σημάδια θα είναι αρκετά θολά: κραυγή, κραυγή, ώθηση στα πόδια στο στομάχι, εγκατάλειψη του θώρακα, διαταραχή του ύπνου.

Από περίπου 2 χρόνια, ο πόνος γίνεται περισσότερο εντοπισμένος, συνήθως εμφανίζεται σαν κύμα και ορίζεται στην περιοχή γύρω από τον ομφαλό. Το παιδί μπορεί ήδη να δείξει πού και τι τον ενοχλεί. Αλλά και πάλι, σπάνια οι μητέρες συνδέουν τέτοιες καταγγελίες με τροφικές αλλεργίες και ως εκ τούτου υπάρχει υψηλός κίνδυνος η αντίδραση να γίνει χρόνια και αυτό είναι γεμάτο με την ανάπτυξη της παγκρεατίτιδας, της χολοκυστίτιδας και της δευτερογενούς κοιλιοκάκπης.

Στους ενήλικες, ο κοιλιακός πόνος είναι συνήθως ήπιος, δυσδιάκριτος και συχνά τα πάντα περιορίζονται σε ελαφρύ πόνο στο στομάχι. Η υπερβολική συσσώρευση στο σώμα μιας ενήλικης ισταμίνης αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και συνεπώς υπάρχουν δυσάρεστες γαστρικές εκδηλώσεις. Τα άτομα που έχουν αλλεργία στο γάλα για χρόνια συχνά παραπονιούνται για καούρα.

Στην παιδική ηλικία, ο εμετός είναι συχνά το πρώτο σύμπτωμα ανεπαρκούς αντίδρασης του σώματος στη μητέρα ή σε άλλο γάλα. Αναπτύσσεται, κατά κανόνα, μέσα σε λίγα λεπτά μετά την κατανάλωση της γαλακτοκομικής θεραπείας. Όσο περισσότερο το μωρό έπινε το γάλα, τόσο περισσότερο και περισσότερο εμετό, επειδή με μια μεγάλη ποσότητα καταναλισκόμενης περιοχής ερεθισμού του γαστρικού βλεννογόνου είναι υψηλότερη. Σε ενήλικες, ένα σύμπτωμα όπως ο έμετος είναι πολύ σπάνιο.

Μια εντελώς διαφορετική ιστορία με διάρροια. Η διάρροια είναι μια κοινή αντίδραση ενός ενήλικου οργανισμού σε γαλακτοκομικά προϊόντα παρουσία δυσανεξίας. Αλλά η διαταραχή του κόπρανα κατά την ενηλικίωση δεν διαρκεί περισσότερο από μια μέρα, ενώ στα παιδιά η διάρροια είναι πιο σοβαρή και παρατεταμένη.

Το μωρό μπορεί να περπατήσει σε υγρό έως 5-9 φορές την ημέρα, το σκαμνί φαίνεται ανομοιογενές, με κομμάτια από άωρα τρόφιμα. Τις περισσότερες φορές, η διάρροια σταματά μετά από 2-3 ημέρες (χρόνος για την πλήρη απομάκρυνση του γάλακτος). Σε βρέφη, αυτό το σύμπτωμα είναι πιο έντονο και συχνά συνδυάζεται με εκδηλώσεις κολίτιδας. Τα κόπρανα γίνονται όχι μόνο υγρά, αλλά και σχεδόν λευκά, υπάρχουν βλεννώδη θραύσματα. Μπορεί να εμφανιστεί σοβαρός ερεθισμός του δέρματος γύρω από τον πρωκτό.

Το αλλεργικό εξάνθημα με αλλεργία στο γάλα έχει τη φύση της κνίδωσης. Η εξάνθημα παρατηρείται κυρίως στο δέρμα της κοιλιάς, της πλάτης, της βουβωνικής χώρας και των αγκώνων. Οι μεμονωμένες κυψέλες δεν ξεπερνούν τα 2 εκατοστά σε διάμετρο, τα εξανθήματα τείνουν να συγχωνεύονται και να σχηματίζουν μεγάλες ομάδες. Οι κυψέλες περιέχουν serous fluid. Το ίδιο το εξάνθημα έχει ανοιχτό ροζ χρώμα.

Στην παιδική ηλικία εμφανίζονται συχνά εξανθήματα γύρω από το στόμα, επειδή το λεπτό δέρμα στην περιοχή αυτή είναι το πρώτο που έρχεται σε επαφή με το αλλεργιογόνο. Τέτοιες περιστοματικές εκρήξεις δεν είναι επιρρεπείς στη σύντηξη, υπάρχουν ως ξεχωριστά στοιχεία.

Η κνίδωση συχνά συνοδεύεται από κνησμό διαφόρων βαθμών έντασης. Ο κνησμός σχετίζεται με την επίδραση της ισταμίνης στις απολήξεις των νεύρων. Όσο μεγαλύτερη είναι η δόση του αλλεργιογόνου, τόσο ισχυρότερη είναι η επίδραση στους υποδοχείς και συνεπώς η φαγούρα θα είναι ισχυρότερη.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η αλλεργία σε πρωτεΐνες γάλακτος εκδηλώνεται με αγγειοοίδημα, το οποίο ονομάζεται αγγειοοίδημα. Μπορεί να είναι θανατηφόρο και συνεπώς απαιτεί άμεση ιατρική περίθαλψη έκτακτης ανάγκης. Αναπτύσσεται γρήγορα - τα αυτιά, τα χείλη, τα βλέφαρα, τα μάγουλα διογκώνονται. Το οίδημα επεκτείνεται στο αναπνευστικό σύστημα, ειδικότερα στα φωνητικά καλώδια. Εάν δεν βοηθήσετε, η γλωττίδα μπορεί να κλείσει εντελώς και το άτομο δεν θα μπορεί να αναπνεύσει.

Υπάρχουν σχεδόν η ίδια συχνότητα τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Πρώτα απ 'όλα, η ρινική συμφόρηση μπορεί να εκδηλωθεί - αλλεργική ρινίτιδα ή ρινοκολπίτιδα. Συνήθως αναπτύσσεται μέσα σε 10-15 λεπτά μετά την επαφή με το αλλεργιογόνο. Στους ενήλικες, αυτή τη φορά μπορεί να αυξηθεί σε αρκετές ώρες.

Η δύσπνοια εμφανίζεται σπάνια και κυρίως μόνο με ταχεία αλλεργική αντίδραση.

Οι αλλεργίες κατά του βήχα δεν πρέπει πάντα να προκαλούν σοβαρές ανησυχίες και όλοι το γνωρίζουν. Αλλά στην περίπτωση αλλεργιών τροφίμων στο γάλα, όλα είναι διαφορετικά. Εάν έχετε βήχα - άρχισε πρήξιμο του αναπνευστικού συστήματος. Είναι σημαντικό, όπως και στην περίπτωση της δύσπνοιας, να αναζητήσετε επειγόντως επείγουσα ιατρική περίθαλψη. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο ξηρός, συχνός βήχας «γαβγίζει» είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, ειδικά σε συνδυασμό με την βραχνάδα.

Δεν αποτελούν εκδηλώσεις αλλεργίας, αλλά αποτελούν ένδειξη των αντισταθμιστικών μηχανισμών του σώματος, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να "αποκαταστήσουν την τάξη" στο σύστημα που διαταράσσεται από τις αλλεργίες.

Αυτές οι διαταραχές περιλαμβάνουν γρήγορο καρδιακό ρυθμό, γρήγορη αναπνοή (δεν πρέπει να συγχέεται με δύσπνοια!), Ζάλη, απώλεια συνείδησης. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν με πτώση της αρτηριακής πίεσης, με έντονη ευαισθητοποίηση.

Τα συμπτώματα μπορούν να συνδυαστούν με οποιαδήποτε σειρά και μπορούν να παρουσιαστούν χωριστά. Αλλά ακόμα και με την εμφάνιση ενός από αυτούς, είναι λογικό να εξεταστεί για να βεβαιωθείτε ότι αυτό που συμβαίνει είναι απλώς μια αλλεργία και όχι μια εκδήλωση διαφορετικής παθολογίας. Επιπλέον, μια αλλεργική αντίδραση στο γάλα είναι πλήρως θεραπευτική.

Στην περίπτωση ενός παιδιού, πρέπει πρώτα να επικοινωνήσετε με έναν παιδίατρο, ο οποίος μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή σε αλλεργιολόγο. Είναι καλύτερο για τους ενήλικες να κάνουν μια συνάντηση με έναν αλλεργιογόνο αμέσως - είναι αυτός ο ειδικός που γνωρίζει τα πάντα για τη διάγνωση και τη θεραπεία της αλλεργίας στο γάλα.

Η πρωτογενής διάγνωση περιλαμβάνει έρευνα και εξωτερική οπτική εξέταση. Απαιτούνται επίσης εργαστηριακές μέθοδοι. Αυτές περιλαμβάνουν γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων, βιοχημικές αναλύσεις αίματος, ανοσογραφήματα και εξετάσεις διαλογής.

Εάν ένα άτομο έχει αλλεργία στο γάλα, τότε στη γενική εξέταση αίματος συνήθως ανιχνεύεται αυξημένη ποσότητα λευκοκυττάρων, ανιχνεύονται ηωσινόφιλα, αυξάνεται η ESR. Κύλινδροι που περιέχουν ηωσινόφιλα μπορεί να εμφανιστούν στα ούρα. Η βιοχημική ανάλυση του αίματος έχει σχεδιαστεί για να ανιχνεύει αύξηση των ανοσοσυμπλεγμάτων στο αίμα.

Ως μέρος της δοκιμής αποκομιδής, ο ασθενής θα κάνει πολλές γρατσουνιές στο δέρμα. Πέουν ένα εκτιμώμενο αλλεργιογόνο (στην περίπτωση αυτή, ορός γάλακτος με πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες από τη σύνθεση του γάλακτος). Το "ένοχο" αντιγόνο μετά από λίγο θα προκαλέσει ερυθρότητα γύρω από το μηδέν, το υπόλοιπο δεν θα συμβάλει στη φλεγμονώδη διαδικασία.

Η εμφάνιση ανεπαρκούς αντίδρασης στο γάλα συνήθως προχωρά σε τρία στάδια, ωστόσο, όπως και με άλλες αλλεργίες τροφίμων και μη τροφίμων:

• άνοση φάση;
• βιοχημική?
• συμπτωματικές εκδηλώσεις.

Στην αρχή, μετά τη λήψη του προϊόντος στο σώμα, εμφανίζεται η "σημαντική συνάντηση" των αλλεργιογόνων και των ανοσολογικών κυττάρων. Αυτό είναι το πρώτο, ανοσοποιητικό στάδιο. Παρουσιάζεται ευαισθητοποίηση. Οι μηχανισμοί φραγμού ενός υγιούς ατόμου (δέρμα, σάλιο, γαστρικό υγρό και άλλοι) είναι αρκετά ικανοί να αντιμετωπίσουν τα περισσότερα από τα αντιγόνα στο γάλα, αποφεύγοντας τυχόν αλλεργίες. Αλλά αν ένας από τους μηχανισμούς ξαφνικά αποδυναμωθεί ή σπάσει για κάποιο λόγο, τα μεγάλα μόρια γάλακτος εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Εκεί πληρούν τα κύτταρα του ανοσολογικού συμπλέγματος.Δεν "στέκονται στην τελετή" για μεγάλο χρονικό διάστημα και απλά καταστρέφουν τα ξένα μόρια, διασπώντας τα αποτελεσματικά στα μικρότερα συστατικά μέρη.

Το προστατευτικό κύτταρο, μετά τη σφαγή, εκθέτει σωματίδια του κατεστραμμένου αντιγόνου στη δική του επιφάνεια, ενημερώνοντας έτσι τους άλλους για το είδος του "απρόκλητου προσκεκλημένου" που γνώρισε. Οι πληροφορίες γι 'αυτό πολύ γρήγορα εξαπλώνονται σε όλο το σώμα. Τα ανοσοκύτταρα σχηματίζουν μια νέα "ομάδα", σκοπός της οποίας είναι να αποκρούσουν την επίθεση των γαλακτοκομικών αντιγόνων, αν ξαφνικά κατεβούν πάλι.

Επομένως, μια βίαιη ανοσολογική αντίδραση δεν εκδηλώνεται στην πρώτη, αλλά μετά από επανειλημμένη επαφή, όταν ένας ολόκληρος πληθυσμός κυττάρων "ειδικού σκοπού" πηγαίνει στον αγώνα κατά ενός αλλεργιογόνου.

Εδώ αρχίζει το δεύτερο στάδιο - βιοχημικό. Όταν ένα αλλεργιογόνο καταστρέφεται, ορισμένες ουσίες εισέρχονται στο σώμα, είναι αυτοί που προκαλούν τα συμπτώματα της αλλεργίας. Αυτή είναι μια γνωστή ισταμίνη, καθώς και η σεροτονίνη και η βραδυκινίνη. Ονομάζονται μεσολαβητές αλλεργίας. Άλλοι διαμεσολαβητές συνδέονται σταδιακά με αυτούς, για παράδειγμα, νευροδιαβιβαστές.

Από αυτή τη στιγμή, αρχίζει το στάδιο των κλινικών συμπτωμάτων. Αυτή είναι μια απάντηση στους διαμεσολαβητές.

Ανεπαρκής αντίδραση στο γάλα δεν συμβαίνει μόνο στα παιδιά. Κατά κύριο λόγο, μπορεί να συμβεί και σε έναν ενήλικα, ακόμη και αν προηγουμένως δεν ήταν αλλεργικός και έπινε γάλα άψογα χωρίς συνέπειες για την υγεία του.

Η ανεπαρκής αντίδραση του σώματος στο γάλα είναι έμφυτη και αποκτηθεί. Η αποκτούμενη μορφή χωρίζεται σε νωρίς (στα μωρά) και αργά (που προέκυψαν μετά από ένα έτος).

Πιο συχνά, οι παράγοντες που προκαλούν είναι:

• γενετικά κληρονομημένη προδιάθεση.
• ακατάλληλη διατροφή της εγκύου γυναίκας κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του μωρού (η παρουσία στη διατροφή τροφίμων με υψηλό βαθμό αλλεργιογόνου) ·
• αδικαιολόγητα υψηλή κατανάλωση γάλακτος κατά την περίοδο της κύησης ·
• ένας μεγάλος αριθμός φαρμάκων που μια γυναίκα πήρε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• παθολογικές καταστάσεις ανοσίας.
• υπερβολική έμφυτη ανθρώπινη ευαισθησία σε φλεγμονώδεις μεσολαβητές.
• μεταβολικές διαταραχές.

Η έλλειψη ενζύμων που αφομοιώνουν τη πρωτεΐνη γάλακτος είναι ιδιόμορφη όχι μόνο για τα άτομα, αλλά και για ολόκληρα έθνη. Έτσι, ανάμεσα στις περιπλανώμενες βόρειες φυλές της Σιβηρίας, υπάρχει σχεδόν καθολική αλλεργία στο γάλα. Παρόμοιες ανεπαρκείς αντιδράσεις στο προϊόν αποδεικνύονται επίσης από την πλειοψηφία των αντιπροσώπων ορισμένων αφρικανικών φυλών.

Τα αλλεργιογόνα προϊόντα που δεν συνιστώνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να περιλαμβάνουν σόγια, αυγά, γάλα σε μεγάλες ποσότητες, φιστίκια, εσπεριδοειδή, φράουλες, φουντούκια και μερικά θαλασσινά, κυρίως οστρακοειδή. Ένα παιδί με μητρικό αίμα δεν λαμβάνει μόνο βιταμίνες και οξυγόνο, αλλά και ανοσοκύτταρα και επομένως η υπερβολική κατανάλωση των παραπάνω προϊόντων οδηγεί συχνά σε εξασθενημένη ανοσολογική ανοχή στο έμβρυο.

Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη αλλεργιών σε ένα παιδί ηλικίας κάτω του ενός έτους είναι παραβίαση των κανόνων μιας υποαλλεργικής διατροφής κατά τη διάρκεια της γαλουχίας από μια θηλάζουσα μητέρα. Παρατηρήθηκε ότι το παιδί μπορεί να γίνει αλλεργικό λόγω καθυστερημένου θηλασμού, καθώς και αν η μητέρα αρνείται το θηλασμό υπέρ των προσαρμοσμένων συνταγών γάλακτος.

Μετά από ένα έτος ηλικίας και σε ενήλικες, αυτή η μορφή αλλεργικής αντίδρασης αναπτύσσεται συχνά κυρίως (δηλαδή για πρώτη φορά) εξαιτίας:

• ασθένειες του πεπτικού συστήματος ·
• παθήσεις του ήπατος.
• την παρουσία παρασίτων και προσβολών από σκώληκες στο έντερο.
• λήψη ανοσοδιεγερτικών.
• δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες στην περιοχή όπου ζει το άτομο ·
• υπερβολικές βιταμίνες στο σώμα.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, αυτή η μορφή ανεπαρκούς ανοσοαπόκρισης θεωρείται θεραπευτική. Αλλά γι 'αυτό πρέπει να εργαστείτε με τον δικό σας τρόπο ζωής, εξαλείφοντας εντελώς το συγκεκριμένο προϊόν από τη διατροφή.Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι μια παιδική αλλεργία θα περάσει με το χρόνο, το παιδί θα "μεγαλώσει" από αυτό. Εξωτερική επαφή με το αλλεργιογόνο πρέπει να διεξάγονται αγωγές θεραπείας για προφύλαξη. Πόσες φορές το χρόνο, καθορίζει το γιατρό.

Στο οξεικό στάδιο (εάν η αλλεργία έχει ήδη αρχίσει και τα συμπτώματα είναι παρόντα), το άτομο χρειάζεται αναγκαστικά συμπτωματική θεραπεία και υποαλλεργική δίαιτα. Οι κλινικές συστάσεις στην περίπτωση αυτή μπορεί να διαφέρουν, καθώς και η επιλογή του φαρμάκου. Όλα εξαρτώνται από την ηλικία του ασθενούς και τα συγκεκριμένα συμπτώματα.

Συνηθέστερα, τα αντιισταμινικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ενηλίκων και παιδιών: Λοραταδίνη, Φενιστίλ (πήκτωμα), Suprastin, Clemastin. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στην αντιμετώπιση μιας μεγάλης ομάδας συμπτωμάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υποδεικνύονται συστηματικά κορτικοστεροειδή, η δεξαμεθαζόνη.

Η εξάνθημα και το πρήξιμο στο δέρμα πηγαίνουν καλά με τη χρήση τοπικών παρασκευασμάτων κορτικοστεροειδών, για παράδειγμα, Advantana. Η αλλεργική ρινίτιδα μερικές φορές απαιτεί τη χρήση ρινικών σταγόνων Xylometazoline. Όταν οι αντιδράσεις του αναπνευστικού συστήματος παρέχουν πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια συνταγογραφούνται «σαλβουταμόλη» ή «ευφιλίνη».

Εάν υπάρχουν διαταραχές της γαστρεντερικής οδού, συνιστώνται συμπτωματικές θεραπείες - "Λοπεραμίδη" για διάρροια, ενζυμικά παρασκευάσματα για ναυτία και πόνο στο στομάχι, "Zeercal" για έμετο.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα, οι αλλεργίες δοκιμάστηκαν να υποβληθούν σε θεραπεία σύμφωνα με τη μέθοδο "παρόμοια με παρόμοια" - οι συμπυκνωμένες λύσεις του αλλεργιογόνου εγχύθηκαν ενδοφλεβίως. Αλλά η μέθοδος βρέθηκε ότι είναι πολύ επικίνδυνη για τους ασθενείς λόγω των συχνών περιπτώσεων αναφυλακτικού σοκ. Από αυτόν σήμερα αρνήθηκε. Αλλά υπάρχει μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται με επιτυχία σήμερα. Ονομάζεται η μέθοδος Συχνά. Όταν είναι αλλεργικός, παίρνει τακτικά μια λύση με περιεχόμενο αλλεργιογόνου, αλλά σε μια μικρή δόση, που του επιτρέπει να προκαλεί ασθενώς ανοσία. Σταδιακά, η δόση αυξάνεται. Και ούτω καθεξής, έως ότου ένα άτομο μπορεί να πάρει ένα καθαρό προϊόν χωρίς κανένα πρόβλημα.

Το αν η αλλεργία αντιμετωπίζεται κατ 'αυτόν τον τρόπο εξαρτάται από τον ασθενή. Στην πραγματικότητα, το προϊόν δεν θεωρείται ζωτικής σημασίας και είναι πολύ πιθανό να γίνει χωρίς αυτό στην καθημερινή ζωή.

Η καλύτερη πρόληψη της υποτροπής είναι η έλλειψη γαλακτοκομικών προϊόντων στη διατροφή. Αν μιλάμε για ένα βρέφος, τότε μετά από διαβούλευση με έναν παιδίατρο θα πρέπει να επιλέξετε μια υποαλλεργική συνταγή για βρέφη χωρίς λακτόζη.

Όσον αφορά τη γενική πρόληψη με την έννοια της πρόληψης των αλλεργιών, ακόμα και στην πρωταρχική της μορφή, μια έγκυος πρέπει να φροντίσει αυτό κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του μωρού της.

Έτσι ώστε το παιδί να μην έχει αυξημένο κίνδυνο αρνητικής αντίδρασης στα γαλακτοκομικά προϊόντα, θα πρέπει να οργανώσετε το δικό σας φαγητό με τον σωστό τρόπο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η κατανάλωση γάλακτος συνιστάται στη μελλοντική μητέρα όχι περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα σε ένα ποτήρι. Το ασβέστιο, για το οποίο εγκυμονούν και απορροφούν γαλακτοκομικά προϊόντα, μπορούν να ληφθούν από άλλα προϊόντα, π.χ. από φρέσκα χόρτα και ψάρια. Σε ακραίες περιπτώσεις, υπάρχουν παρασκευάσματα ασβεστίου, τα οποία ο γιατρός μπορεί να συμβουλεύει εάν υπάρχει έλλειψη αυτού του στοιχείου.

Η κατανάλωση μιας εγκύου γυναίκας πρέπει να είναι υποαλλεργική, τα εσπεριδοειδή, το γρήγορο φαγητό, τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα, τα τρόφιμα με χρωστικές τροφίμων και σταθεροποιητές γεύσης δεν πρέπει να τρώγονται. Εάν θέλετε πραγματικά γάλα, μπορείτε να πίνετε ζυμωμένα γαλακτοκομικά προϊόντα - είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν αρνητικές συνέπειες.

Η τροφοδότηση του νεογέννητου δέλεαρ θα πρέπει να προσαρμόζεται στα ατομικά χαρακτηριστικά του παιδιού. Εάν όλοι συστήνεται να εισάγουν συμπληρωματικά τρόφιμα για έξι μήνες, δεν είναι γεγονός ότι αυτό το συγκεκριμένο βρέφος χρειάζεται αυτό το συμπλήρωμα σε αυτή τη συγκεκριμένη ηλικία. Εάν οι συγγενείς του μωρού έχουν αλλεργικές αντιδράσεις (ό, τι είναι), τότε είναι προτιμότερο να αναβληθεί η τροφή.

1-2 φορές το χρόνο θα πρέπει να πάρετε το μωρό στην κλινική και να κάνετε εξετάσεις για την πιθανή παρουσία ελμίνθων εισβολών.

Από το πρώτο λεπτό της ζωής σε αυτόν τον κόσμο, το παιδί πρέπει να συνδεθεί με το στήθος το συντομότερο δυνατό. Το πρωτόγαλα σας επιτρέπει να "ρυθμίζετε" αποτελεσματικά όχι μόνο την πέψη, αλλά και την ασυλία του νεογέννητου μωρού.

Μια γυναίκα πρέπει να φτιάξει το δικό της φαγητό σωστά, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και κατά τη διάρκεια της γαλουχίας και του θηλασμού. Εάν δεν υπάρχει μητρικό γάλα, θα πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά την επιλογή του τεχνητού γάλακτος. Αυτό είναι ένα ζήτημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του γιατρού παιδίατρο

Δυστυχώς, μια συγκεκριμένη οικογένεια δεν μπορεί να επηρεάσει την οικολογία της περιοχής διαμονής. Αλλά η μητέρα μπορεί να αποκλείσει την ανεξέλεγκτη λήψη φαρμάκων από το παιδί στην ηλικία των παιδιών. Ο κανόνας εδώ είναι ένας - οποιοδήποτε χάπι μπορεί να δοθεί μόνο με την άδεια και κατόπιν σύστασης ενός γιατρού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα αντιβιοτικά και τα ανοσοδιεγερτικά που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι αυτά τα φάρμακα στη χώρα μας που οι μητέρες αγαπούν να δώσουν στα παιδιά με κρυολογήματα εντελώς εκτός ελέγχου, ακολουθώντας τις κλήσεις διαφημίσεων.

Οι αλλεργιολόγοι τονίζουν αυτό Για την πρόληψη μιας αρνητικής ανοσολογικής αντίδρασης, η ψυχολογική κατάσταση έχει μεγάλη σημασία. Υπό άγχος, μειώνονται οι προστατευτικοί μηχανισμοί φραγμού, που από μόνη της μπορεί να είναι η βασική αιτία της ανάπτυξης αλλεργίας.

Η ιστορία ενός εμπειρογνώμονα σχετικά με την αλλεργία στο γάλα και τη δυσανεξία στη λακτόζη, βλέπε στο παρακάτω βίντεο.