Τι είναι η υδροπονία και πώς να επιλέξει τον εξοπλισμό για την καλλιέργεια λαχανικών;

Η υδροπονία είναι μια αρκετά δημοφιλής τεχνολογία και χρησιμοποιείται ευρέως για την καλλιέργεια πράσινου, λουλουδιών και λαχανικών. Αυτή η μέθοδος έχει γίνει ευρέως διαδεδομένη σχετικά πρόσφατα και αμέσως κέρδισε έναν μεγάλο αριθμό οπαδών σε όλο τον κόσμο.

Η ιστορία της δημιουργίας της υδροπονίας χρονολογείται από το 30-50 π.Χ. ε. Οι πρώτες αναφορές για καλλιέργεια φυτών που χρησιμοποιούν ειδικά υποστρώματα χρονολογούνται από την εποχή της αρχαίας Βαβυλώνας, όταν οι πρώτοι κρεμασμένοι κήποι εμφανίστηκαν σε ένα μεγάλο και θορυβώδες Σεμιράμη. Ωστόσο, αυτό το μέτρο ήταν μάλλον αναγκαστικό και εξηγείται από την τοποθεσία της πόλης και τις ιδιαιτερότητες της ανακούφισης της. Το γεγονός είναι ότι πριν ο Ευφράτης ήταν περισσότερο από 15 χιλιόμετρα, και γύρω από την πόλη απλώνεται μια αμμώδης έρημος με αραιή και αραιή βλάστηση.

Για να μεταμορφώσουν κάπως την εικόνα μιας σκονισμένης και ζεστής πόλης, καθώς και να ευχαριστήσουν τη Βασίλισσα Αμίτη, δημιουργήθηκαν κρεμαστά σχέδια στα οποία φυτεύτηκαν λουλούδια με ρίζες βυθισμένες σε ένα υγρό υπόστρωμα. Το νερό τροφοδοτούσε πολύ τα φυτά και υπήρχε αυστηρά καθορισμένος κανόνας για κάθε βολή. Αυτό οφειλόταν σε περιορισμένους υδάτινους πόρους και μεγάλες δυσκολίες στη μεταφορά τους.

Σήμερα, η υδροπονία είναι μια ολόκληρη μέθοδος καλλιέργειας φυτών χωρίς τη χρήση του εδάφους, παρέχοντας στους βλαστούς τη διατροφή και το φως που είναι απαραίτητες γι 'αυτούς. Απαραίτητη για την καλλιέργεια της ουσίας εξυπηρετείται με τη μορφή ειδικών λύσεων, οι οποίες δρουν ως εναλλακτική λύση στο γόνιμο έδαφος.

Και αν οι καλλιέργειες που καλλιεργούνται στο έδαφος πρέπει να ξοδεύουν δυνάμεις και ενέργεια για το σχηματισμό ενός ισχυρού ριζικού συστήματος, τότε σε φυτά που καλλιεργούνται με τη βοήθεια υδροπονίας, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τη συσσώρευση πράσινης μάζας και ισχυρών στελεχών και όλη η ενέργειά τους δαπανάται για την ανθοφορία, τον σωστό καθορισμό και την ενεργό ανάπτυξη του καρπού. Ως αποτέλεσμα, τα φυτά που καλλιεργούνται με αυτόν τον τρόπο χαρακτηρίζονται από ένα αδύναμο ριζικό σύστημα και ένα ισχυρό υπόγειο τμήμα.

Η αυξανόμενη δημοτικότητα της υδροπονίας και το ενδιαφέρον που προκαλείται σ 'αυτήν οφείλονται ορισμένα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου έναντι των παραδοσιακών γεωργικών μεθόδων.

• Η ταχεία ανάπτυξη και η υψηλή απόδοση των φυτών εξηγείται από την ισορροπία των θρεπτικών ουσιών στο διάλυμα και τη διατήρηση του απαραίτητου αεραγωγού στο ριζικό σύστημα.
• Η δοσομετρημένη παροχή νερού σας επιτρέπει να διατηρείτε υπό έλεγχο το βαθμό διαβροχής των ριζών και να τους προστατεύετε από την σήψη ή την αποξήρανσή τους.
• Λόγω της απουσίας παραδοσιακού εδάφους, δεν υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης παθογόνων βακτηρίων και μύκητα του εδάφους.

• Τα φυτά δεν τραυματίζονται απολύτως κατά τη διάρκεια της μεταμόσχευσης και ριζώνουν καλά σε νέες συνθήκες. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη μηχανικών επιδράσεων στο ριζικό σύστημα, που συχνά προκύπτουν από τη μεταμόσχευση φυτών που καλλιεργούνται στο έδαφος.
• Σημαντική μείωση του κόστους εργασίας και του χρόνου για τη φροντίδα των καλλιεργειών λόγω της ανάγκης να εκτελούνται μόνο οι απλούστερες εργασίες που δεν συνεπάγονται χαλάρωση, απομάκρυνση των ζιζανίων και καθημερινή πότισμα. Επιπλέον, δεν υπάρχει ανάγκη για πρόσθετη γονιμοποίηση, καθώς το θρεπτικό υπόστρωμα περιέχει ήδη όλες τις ουσίες που χρειάζονται τα φυτά.
• Η οικολογική καθαρότητα των λαχανικών που καλλιεργούνται με αυτόν τον τρόπο εξηγείται από την απουσία νουκλεϊδίων, τοξικών ουσιών και νιτρικών αλάτων, η περιεκτικότητα των οποίων στο συνηθισμένο έδαφος κήπου είναι μάλλον μεγάλη.Επιπλέον, τα φυτά δεν είναι ευαίσθητα σε παράσιτα που βρίσκονται στο έδαφος, επομένως δεν χρειάζονται επεξεργασία με φυτοφάρμακα και άλλα ειδικά μέσα.
• Η υδροπονία σας επιτρέπει να καλλιεργείτε φυτά στο σπίτι. Αυτό είναι πολύ βολικό για τους ανθρώπους που δεν έχουν μια οικόπεδο πίσω αυλή, και σας επιτρέπει να λαμβάνετε μια συγκομιδή όλο το χρόνο.

Τα μειονεκτήματα της τεχνολογίας περιλαμβάνουν την ανάγκη δημιουργίας συγκεκριμένων πόρων για την αγορά ή την ανεξάρτητη παραγωγή εξοπλισμού. Υπάρχει υψηλή περιεκτικότητα σε χημικά προϊόντα σε λαχανικά που προορίζονται για πώληση. Έτσι, πολλοί αδίστακτοι κατασκευαστές υπερεκρύπτουν μια θρεπτική λύση διαφόρων ειδών διεγερτικών και προσθέτων ανάπτυξης, ενώ λαμβάνουν μια πλούσια συγκομιδή φρούτων επιβλαβών για κατανάλωση. Ωστόσο, αυτό το μείον είναι κάπως αυθαίρετο και ισχύει για τα αγορασμένα λαχανικά.

Υπάρχει ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθεί κάπως η περιεκτικότητα των επιβλαβών ουσιών στα λαχανικά και να μειωθούν οι επιζήμιες επιπτώσεις τους στο σώμα. Για αυτό, είναι απαραίτητο να ρίχνουμε στη βαθειά δεξαμενή του δροσερού καθαρού νερού και να τοποθετούμε τα λαχανικά εκεί για μισή ώρα.

Επιπλέον, όταν αγοράζουν φρούτα από έναν μη επαληθευμένο προμηθευτή, πρέπει να μυρίσουν. Έτσι, τα λαχανικά που καλλιεργούνται με τη χρήση μιας μεγάλης ποσότητας χημείας, χάνουν τη χαρακτηριστική τους γεύση και δεν μυρίζουν τίποτα. Ως εκ τούτου, η αγορά των προϊόντων αυτών είναι καλύτερα να αρνηθεί.

Οι καλλιέργειες φυτών που χρησιμοποιούν υδροπονική τεχνολογία διεξάγονται με διάφορους τρόπους.

• Η μέθοδος υποστρώματος είναι η πιο απλή και κοινή. Συνίσταται στην τοποθέτηση φυτών σε δοχεία με ειδικό υπόστρωμα και τη διατροφή του θρεπτικού διαλύματος. Οι ρίζες των φυτών βυθίζονται στο υγρό για 1-2 cm και η εισροή του θρεπτικού μείγματος πραγματοποιείται με τη χρήση αντλίας. Ένα τέτοιο σύστημα λειτουργεί ως εξής: ο χρονοδιακόπτης που έχει εγκατασταθεί και προγραμματιστεί για συγκεκριμένο χρόνο ξεκινά την αντλία, η οποία στη συνέχεια αντλεί το θρεπτικό διάλυμα στη δεξαμενή στο επίπεδο της κορυφαίας αποστράγγισης. Το ριζικό σύστημα για λίγα λεπτά εντελώς βυθισμένο στη λύση. Στη συνέχεια, η αντλία σβήνει και το υγρό αποστραγγίζεται στο κάτω τμήμα.

• Μέθοδος απόσταξης Συνίσταται στη διατροφή του θρεπτικού μείγματος απευθείας στις ρίζες των φυτών μέσω ενός σωλήνα που είναι διάτρητος σε όλο το μήκος. Σε αυτή την περίπτωση, η περίσσεια υγρού πηγαίνει στο κατώτερο δοχείο, και μετά από διήθηση και οξυγόνωση, τροφοδοτούνται πίσω στα φυτά.

• Μέθοδος νερού είναι ιδανικό για καλλιέργειες που αγαπούν την υγρασία. Η εγκατάσταση είναι η εξής: μια βαθιά δεξαμενή γεμίζει με νερό, πάνω από το οποίο τοποθετείται ένας δίσκος αφρού. Μικρές τρύπες γίνονται στην επιφάνεια της παλέτας μέσω της οποίας οι κορμούς των φυτών σπειρώνονται έτσι ώστε το άνω μέρος να είναι πάνω από την επιφάνεια του αφρού και το ριζικό σύστημα βρίσκεται κάτω. Εάν οι τρύπες είναι πολύ μεγάλες, τα φυτά στερεώνονται με κλιπς, οι οποίοι δεν επιτρέπουν τη διαφυγή τους να πέσει μέσα στο νερό. Έτσι, οι ρίζες των φυτών εντελώς βυθίζονται στο θρεπτικό διάλυμα και το πράσινο τμήμα βρίσκεται στην κορυφή. Περιοδικά, μια ορισμένη ποσότητα μικροστοιχείων που είναι απαραίτητα για το φυτό σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης προστίθεται στο υγρό.

• Μέθοδος αέρα αποτελείται από τα εξής: τα φυτά αναστέλλονται και ψεκάζονται τακτικά ριζώματα με θρεπτικές ενώσεις. Αυτή η μέθοδος απαιτεί ειδική παρακολούθηση της κατάστασης των ριζών και αποτροπή της ξήρανσής τους. Ο ψεκασμός των διαλυμάτων μπορεί να γίνει τόσο αυτόματα όσο και χειροκίνητα - χρησιμοποιώντας ένα συμβατικό πιστόλι ψεκασμού.

• Μέθοδος θρεπτικών ουσιών συνίσταται στα εξής: οι βλαστοί είναι διατεταγμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι ρίζες τους να αγγίζουν ελαφρά τον πυθμένα του κεκλιμένου δίσκου, μέσω του οποίου, με τη σειρά του, ο ζωμός του θρεπτικού μίγματος ρέει συνεχώς. Το ρέον υγρό εισέρχεται στην κάτω δεξαμενή και μέσω της αντλίας ενυδρείου εισέρχεται ξανά στον ανώτερο δίσκο στα φυτά.

Ο ρόλος του στερεού εδάφους στην υδροπονία πραγματοποιείται από ειδικά υποστρώματα για την κατασκευή των οποίων χρησιμοποιούνται διάφορα υλικά πληρώσεως. Έτσι, για ένα σύστημα στάγδην άρδευσης είναι καλύτερο να αγοράσετε τσιπ γρανίτη ή χαλίκι. Αυτά τα υλικά έχουν χαμηλό κόστος και πρακτικά δεν συγκρατούν την υγρασία. Για τη μέθοδο υποστρώματος, μπορείτε να επιλέξετε διογκωμένο πηλό. Επίσης, απορροφά την υγρασία ελάχιστα και παρέχει την απαραίτητη ποσότητα οξυγόνου στις ρίζες των φυτών.

Το υπόστρωμα καρύδας και η βρύα σφάγνου περιέχουν μεγάλο αριθμό χρήσιμων μικροστοιχείων και είναι σε θέση να παράσχουν τις ρίζες με μεγάλη ποσότητα υγρασίας και οξυγόνου. Ο ορυκτός μαλτός είναι ένα εξαιρετικό υπόστρωμα. Έχει μεγάλη διάρκεια ζωής και διατηρεί το νερό καλά. Ο περλίτης αντιπροσωπεύεται από κόκκους ηφαιστειακής προέλευσης και λόγω του υψηλού πορώδους του είναι σε θέση να συγκρατεί την υγρασία για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ωστόσο, το καλύτερο υπόστρωμα είναι βερμικουλίτης. Το υλικό έχει οργανική προέλευση, διατηρεί υγρό και είναι κορεσμένο με μεγάλο αριθμό μακρο-και μικροθρεπτικών συστατικών.

Η απλούστερη επιλογή για μια σπιτική συσκευή για την υδροπονία είναι ένα σχέδιο για την ανάπτυξη πράσινων. Για την κατασκευή του πρέπει να αγοράσετε ένα σκοτεινό αδιαφανές δοχείο και ένα φύλλο αφρού. Η αδιαφάνεια του δίσκου οφείλεται στο γεγονός ότι όταν το ηλιακό φως μπαίνει μέσα στο δίσκο, τα φύκια μπορεί να αρχίσουν να σχηματίζονται στο νερό και το υγρό θα ανθίσει γρήγορα. Έτσι, πρώτα, στον αφρό, κάντε τον απαιτούμενο αριθμό οπών, η διάμετρος του οποίου θα είναι ίση με τη διάμετρο των φιαλών ή γλάστρων μίας χρήσης.

Στην περίπτωση αυτή, τα κύπελλα δεν πρέπει να πέφτουν στις οπές και η απόσταση μεταξύ τους πρέπει να γίνεται έτσι ώστε στα μελλοντικά ενήλικα φυτά να μην αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Στη συνέχεια, πρέπει να γεμίσετε τις γλάστρες με βρύα ή ορυκτοβάμβακα και φυτέψτε τους σε προ-εμποτισμένους σπόρους. Στη συνέχεια, γεμίστε το δίσκο με νερό, έτσι ώστε το υγρό να κρύβει το 1/3 του ύψους κάθε δοχείου. Προσθέστε θρεπτικό διάλυμα κάθε δύο εβδομάδες και συνιστάται η αντικατάσταση του υγρού μία φορά το μήνα.

Ωστόσο, για να κάνετε μια μικρή εγκατάσταση για την υδροπονία, πρέπει να μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε σωστά. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να ακολουθήσετε ορισμένες οδηγίες που θα σας βοηθήσουν να δώσετε στα φυτά την απαραίτητη διατροφή. Έτσι, στην αρχική περίοδο, όταν οι σπόροι μόλις αρχίζουν να βλασταίνουν, και η χρήση πρόσθετων δεν απαιτείται ακόμα, μόνο καθαρό νερό χρησιμοποιείται ως λύση. Στη συνέχεια, με το ενεργό σχηματισμό του στελέχους και των φύλλων, είναι απαραίτητο να προσθέσετε αζωτούχα λιπάσματα στο διάλυμα. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή, επιτρέποντας στο φυτό να αναπτυχθεί πλήρως σε πράσινη μάζα και να ξεχάσει την ανθοφορία.

Περαιτέρω, ήδη στο στάδιο της ανθοφορίας, απαιτείται η εισαγωγή προσθέτων φωσφόρου και ποτάσας, συμβάλλοντας σε άφθονο χρώμα και σωστό σχηματισμό ωοθηκών. Στο επόμενο στάδιο του σχηματισμού φρούτων, είναι απαραίτητο να μειωθεί κάπως η ποσότητα των θρεπτικών συστατικών και να στραφεί στον τρόπο διατήρησης της απαραίτητης ισορροπίας ορυκτών.

Πώς να συλλέξετε την υδροπονία με τα χέρια σας, μπορείτε να δείτε στο επόμενο βίντεο.