Πώς να φτιάξω το τοπιναμπούρ;

Δεν είναι όλοι οι συμπατριώτες μας εξοικειωμένοι με τέτοιες καλλιέργειες λαχανικών όπως η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ.Ωστόσο, η αντοχή του στα ρεκόρ, ένα απίστευτο ποσό χρήσιμων στοιχείων που περιέχονται σε κονδύλους και μια άφθονη συγκομιδή, προσέλκυσε άμεσα την προσοχή των κηπουρών και των καλοκαιρινών κατοίκων σε πολλές περιοχές της τεράστιας χώρας μας. Ειδικά σε εκείνες όπου η γεωργική δραστηριότητα είναι η πιο δύσκολη. Χάρη στους κόνδυλους που σχηματίστηκαν στο ριζικό σύστημα της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, οι κηπουροί το αποκαλούσαν «πήλινο αχλάδι».

Η κατανάλωση αχλαδιού συμβάλλει στη διατήρηση μιας καλής κατάστασης υγείας σε άτομα που πάσχουν από ασθένειες όπως η υπέρταση και ο διαβήτης. Αυτή η πολυετής ποώδης καλλιέργεια χαρακτηρίζεται από την ομοιότητα με ένα καπέλο ηλίανθου μικρών πορτοκαλί ταξιανθιών, το οποίο πολλαπλασιάζεται με κονδύλους ή σπόρους.

Οι κόνδυλοι της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ μοιάζουν οπτικά με πατάτες και οι μίσχοι - ηλίανθος. Και χάρη στη ζουμερή και γλυκιά γεύση αυτού του φυτικού ονόματος είναι ένα αχλάδι. Το Topinambur είναι από τη Βόρεια Αμερική. Καταγεγραμμένο μέγιστο ύψος λαχανικών - τέσσερα μέτρα. Η διαδικασία της καλλιέργειας αχλαδιών είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Οι ταξιανθίες του, που μοιάζουν με ηλίανθο, είναι πολύ μικρότερες. Το ίδιο το λουλούδι έχει ένα πολύ ευχάριστο άρωμα. Οι ρίζες της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, πυκνές και ισχυρές, έχουν κλαδιά με τη μορφή βρώσιμων κονδύλων. Ο καρπός, κατά κανόνα, έχει ωοειδές σχήμα, έχει καφετί απόχρωση. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες ποικιλίες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από κίτρινους, λευκούς και μοβ κονδύλους. Το βάρος ενός κονδύλου ποικίλλει. Το μεγαλύτερο φρούτο μπορεί να φτάσει τριακόσια γραμμάρια, μικρά - είκοσι γραμμάρια.

Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι μια μη καπνιστή λαχανική καλλιέργεια, εξαιρετικά ανεπιτήδευτη στη φροντίδα της. Για την καλλιέργεια δεν απαιτούνται ειδικά εδάφη. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πήλινου αχλαδιού είναι η καταπληκτική του ικανότητα να εγκατασταθεί στην πιο άγονη γη. Οι κόνδυλοι και τα φύλλα της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ περιέχουν στη σύνθεσή τους πολλά χρήσιμα στοιχεία που χρησιμοποιούνται συχνά στον τομέα της ιατρικής για τη θεραπεία και την πρόληψη πολλών ασθενειών. Η πιθανότητα να πάρει χαμηλές αποδόσεις είναι εξαιρετικά χαμηλή. Αλλά και η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι εκπληκτικά ανθεκτική σε διάφορες μολυσματικές ασθένειες και επιβλαβή έντομα. Ως εκ τούτου, η καλλιέργεια της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ είναι μια εξαιρετική επένδυση των οικονομικών σας και των προσπαθειών σας.

Ένας μαργαριτάρι κονδύλων είναι ένα εξαιρετικό διαιτητικό προϊόν που περιέχει την ελάχιστη ποσότητα τέτοιων στοιχείων όπως τα λίπη και τα λιπαρά οξέα. Σε εκατό γραμμάρια λαχανικών περιέχει μόνο εβδομήντα τρία kilocalories. Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ δεν περιέχει χοληστερόλη. Η ενεργειακή αξία του αλεσμένου αχλαδιού οφείλεται στην παρουσία καλίου, υδατανθράκων, νατρίου, διαιτητικών ινών και σακχαρόζης (περίπου δέκα γραμμάρια ανά εκατό γραμμάρια κονδύλων). Με τη σειρά του, το φυτό περιέχει ινουλίνη. Χάρη σε αυτόν, ένα πήλινο αχλάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα που πάσχουν από διαβήτη.

Το λαχανικό έχει βρει εδώ και καιρό τη χρήση του στην παραδοσιακή ιατρική. Χρησιμοποιείται για τη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα παρουσία σακχαρώδους διαβήτη, για την επιστροφή της πίεσης σε φυσιολογική κατάσταση σε ασθενείς με υπέρταση, για τον καθαρισμό του ήπατος, τη βελτίωση του μεταβολισμού. Τα φύλλα ενός αχλαδιού βρήκαν την εφαρμογή τους στην κοσμετολογία. Προστίθενται συχνά στις αναζωογονητικές κρέμες και ορούς. Και συμβάλλουν επίσης στην απομάκρυνση των αποθέσεων άλατος από το σώμα.

Για να αυξηθεί η Ιερουσαλήμ αγκινάρα, πρέπει πρώτα να πάρετε τους σπόρους και σε ορισμένες περιόδους, για παράδειγμα, το χειμώνα για να φυτέψετε τους στον κήπο, στη χώρα ή στο σπίτι σε ένα δοχείο. Είναι απαραίτητο να φροντίσετε προσεκτικά το φυτό στο σπίτι, ώστε μετά την φύτευση σε ανοιχτό έδαφος τον Ιούνιο, να έχετε υψηλή απόδοση ανά εκτάριο. Πρέπει να έχετε ένα σχέδιο εργασίας και τις απαραίτητες γεωργικές τεχνικές.

Σημείωση! Λίγοι γνωρίζουν, αλλά ένα πήλινο αχλάδι άρχισε να μεγαλώνει για φαγητό πολύ νωρίτερα από τις πατάτες. Τα πρώτα καταγεγραμμένα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ έθεσε και προετοίμασε ινδικές φυλές. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ειδικοί προτείνουν ότι το εργοστάσιο πήρε το όνομά του από την ινδική φυλή "tupinambos". Η εμφάνιση πατάτας έσπρωξε την απαίτηση για ένα πήλινο αχλάδι στο παρασκήνιο. Μέχρι σήμερα, αυτό το χρήσιμο λαχανικό μπορεί να βρεθεί ως διακοσμητικό φυτό.

Για την καλλιέργεια αλεσμένων αχλαδιών χρησιμοποιήστε ανοιχτό έδαφος ή ειδικό δοχείο. Η χρήση ανοιχτού εδάφους υποδεικνύει ότι η καλλιέργεια λαχανικών θα παραχθεί το χειμώνα. Κατά κανόνα, δεκατέσσερις έως είκοσι μέρες πριν από μια σοβαρή ψύξη πέφτει. Ή η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ επιτρέπεται να φυτεύεται την άνοιξη, τον μήνα της καλύτερης θέρμανσης του εδάφους. Τους φθινοπωρινούς μήνες, οι αγκινάρες της Ιερουσαλήμ φυτεύονται στο έδαφος με ολόκληρους κόνδυλους και την άνοιξη επιτρέπεται να χωριστεί το αχινό γης σε δύο μέρη.

Η βασική προϋπόθεση κατά τη φύτευση αυτής της καλλιέργειας λαχανικών είναι η επιλογή του τόπου. Θα πρέπει να έχει καλή πρόσβαση στο φως, χωρίς να σκιάζει άλλες καλλιέργειες λαχανικών, καθώς οι μίσχοι του μπορούν να φτάσουν σε ύψος έως και τριών μέτρων. Συνιστάται να φυτέψετε μια αγκινάρα της Ιερουσαλήμ κατά μήκος της γραμμής φράχτη.

Το μόνο χώμα στο οποίο δεν μπορεί να εγκατασταθεί το λαχανικό είναι ένα βαρύ αλατούχο διάλυμα. Για την προσγείωση το χειμώνα, είναι επιθυμητό να προετοιμαστεί το έδαφος σε τέσσερις εβδομάδες. Και ακόμα κι αν θέλετε να φυτέψετε λαχανικά την άνοιξη, η προετοιμασία του χώρου πραγματοποιείται το φθινόπωρο.

Για το λόγο αυτό, το έδαφος είναι προσεκτικά σκαλισμένο, έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται τα τριάντα εκατοστά της επιφάνειας. Συνιστάται η προσθήκη μικρής ποσότητας κομποστοποίησης κατά την εκσκαφή. Όταν αποφασίζετε να φυτέψετε ένα πήλινο αχλάδι στους ανοιξιάτικους μήνες, δεν είναι απαραίτητο να σπάσετε μεγάλους πήλινους σβώλους. Συνιστάται να το κάνετε αυτό νωρίς την άνοιξη. Το φώσφορο και το ανθρακικό λίπασμα είναι επιθυμητό να προστεθούν στο χώμα κατά τη φύτευση λαχανικών. Σύμφωνα με τους κανόνες της αμειψισποράς, το τοπιναμπούρ φυτεύεται καλύτερα μετά από πατάτες, λάχανο ή όλες τις σολοκοκαλλιέργειες.

Παρά το γεγονός ότι είναι επιτρεπτό να φυτευτεί ένα πήλινο αχλάδι το φθινόπωρο, πολλοί κηπουροί προτιμούν να φυτεύουν την άνοιξη. Κατά κανόνα, πρόκειται για το τέλος Απριλίου ή την αρχή των διακοπών του Μαΐου. Φυτική καλλιέργεια φυτών γραμμικά. Συνιστάται να διατηρείτε απόσταση εξήντα έως εβδομήντα εκατοστών, με ένα περίπου βήμα από σαράντα έως πενήντα εκατοστά. Για τη βιωσιμότητα των υψηλών στελεχών κοντά στο εργοστάσιο, είναι επιθυμητό να εγκαταστήσετε ένα μπαμπού ή ξύλινο ραβδί, έτσι ώστε αν είναι απαραίτητο να μπορεί να συνδεθεί. Η επιτρεπόμενη απόσταση είναι δέκα έως δεκαπέντε εκατοστά από τον κόνδυλο.

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, η μη λαχανική καλλιέργεια λαχανικών της Ιερουσαλήμ και η ανεπιτήδευτη φροντίδα. Ωστόσο, όταν το έδαφος είναι άγονο ή όταν καλλιεργούνται λαχανικά που καταναλώνουν έντονα τις θρεπτικές ουσίες που υπάρχουν στο έδαφος, είναι επιθυμητό να διορθωθεί η κατάσταση. Το γονιμοποιημένο έδαφος θα ενισχύσει την ανάπτυξη και την ανάπτυξη του πήλινου αχλαδιού. Για ένα τετραγωνικό μέτρο θα χρειαστείτε επτά έως οκτώ κιλά σάπια ζωικά και φυτικά υπολείμματα (χούμους). Για να αυξηθεί η απόδοση του χούμου, προσθέστε είκοσι γραμμάρια λιπάσματος που περιέχει ορυκτό άζωτο, είκοσι γραμμάρια θειικού καλίου, τριάντα έως σαράντα γραμμάρια λιπάσματος που περιέχει φθόριο και τετρακόσια γραμμάρια σκόνης δολομίτη στο περιεχόμενό του.

Για φύτευση στο έδαφος, επιλέξτε έναν κονδύλου μέσου μεγέθους. Το μήκος του δεν πρέπει να υπερβαίνει τα πέντε έως έξι εκατοστά. Με την παρουσία κονδύλων μεγάλου μεγέθους, μπορούν να κοπούν σε αρκετές φέτες, οι οποίες αργότερα μπορούν να φυτευτούν. Αλλά για να μην αρχίσει να οξειδώνεται η τεμαχισμένη αγκινάρα της Ιερουσαλήμ, πασπαλίστε τα με μια μικρή ποσότητα ξυλάνθρακα. Το συνιστώμενο βάθος φύτευσης τέτοιων τεμαχίων ποικίλει ανάλογα με την εποχή του έτους. Για παράδειγμα, το βάθος της προσγείωσης, που πραγματοποιείται την άνοιξη, οκτώ έως δέκα εκατοστά. Τους φθινοπωρινούς μήνες - δώδεκα έως δεκαπέντε εκατοστά.

Ένας σημαντικός παράγοντας για την ορθή και ενεργή ανάπτυξη των φυτικών καλλιεργειών, η οποία συχνά παραβλέπεται, είναι τα γειτονικά φυτά. Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ συνοδεύεται από πολλά φυτικά όσπρια (φασόλια και μπιζέλια), λάχανο, ραπανάκια, γογγύλια, κάθε είδους κρεμμύδια, σολοκοειδή φυτά, κυρίως με μελιτζάνες και μούρα (ειδικά με φραγκοστάφυλα και φραγκοστάφυλα). Ο μαϊντανός και το σέλινο είναι ανεπιθύμητοι γείτονες για το πήλινο αχλάδι, καθώς αναπτύσσονται κοντά σε πατάτες και ντομάτες.

Σύμφωνα με τους κανόνες της αμειψισποράς μετά το τοπιναμπούρ, οι φράουλες και οι φράουλες αρχίζουν να αναπτύσσονται καλά. Ωστόσο, παρά την πιο διεξοδική συγκομιδή του πήλινου αχλαδιού, δημιουργείται μια μικρή ποσότητα κονδύλων. Σε σχέση με αυτό, μια μικρή σπορά αυτής της φυτικής καλλιέργειας αναπτύσσεται εκτός των αρχών της εναλλαγής καλλιεργειών. Όμως, όπως δείχνει η πρακτική, δεν συνιστάται η ανάπτυξη τοπιναμπούρ στο ίδιο οικόπεδο για πέντε χρόνια.

Ένας μεγάλος θάμνος από πήλινα αχλάδια, που έχουν αναπτυχθεί για αρκετές εποχές, χρειάζεται επιπλέον σίτιση και τακτική ποτίσματος σε καυτές ηλιόλουστες μέρες. Ένα νεαρό φυτό θα χρειαστεί να ζιζάνει και να απομακρύνει συστηματικά τα ζιζάνια. Ένα ενήλικο πήλινο αχλάδι δεν χρειάζεται βόσκηση, αφού, χάρη σε ένα ισχυρό και ισχυρό ριζικό σύστημα, δεν επιτρέπει τη βλάστηση στο φυτό του. Λίγοι γνωρίζουν, αλλά η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι ένα χωροκατακτητικό φυτό. Με άλλα λόγια, η καλλιέργεια λαχανικών έχει πλευρικούς βλαστοί που αναπτύσσονται ενεργά στο έδαφος, γεγονός που συχνά προκαλεί βλάστηση στο γειτονικό έδαφος.

Η φροντίδα για το πήλινο αχλάδι την άνοιξη είναι να ξεχυθούν και να σπάσουν το έδαφος στην περιοχή γύρω από την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ. Αυτό είναι απαραίτητο για να κορεστεί το χώμα με οξυγόνο και να διευκολυνθεί η αναπνοή του ριζικού συστήματος του φυτού. Το τέλος του Μαΐου θα σας ευχαριστήσει με τους μεγάλους βλαστούς. Συνιστάται να τα βάλεις σε λίγες μέρες. Από τους γυμνοσάλιαγκες θα βοηθήσετε να απαλλαγείτε από την παγιδευμένη παγίδα.

Στην αρχή της ανθοφορίας θάμνοι πήλινο αχλάδι είναι ένα πανέμορφο λουλούδι κήπο. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι τα λουλούδια παίρνουν τα περισσότερα χρήσιμα και θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος. Επομένως, αν η παρουσία των λουλουδιών δεν παίζει τεράστιο ρόλο για σας, καλό είναι να τα κόψετε, αφήνοντας το στέλεχος όχι περισσότερο από ένα και μισό έως δύο μέτρα.

Στις ηλιόλουστες ζεστές μέρες, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ θα απαιτήσει άφθονο πότισμα. Αυτό πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν συχνότερα, αρκετές φορές την ημέρα. Το γεγονός είναι ότι τα τεράστια φύλλα του φυτού συμβάλλουν στην ταχεία εξάτμιση του νερού. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι το πήλινο αχλάδι διατηρείται επαρκώς σε ξηρούς καιρούς και υπομένει όλες τις δοκιμές του καιρού. Εάν δεν είναι δυνατόν να επισκεφθείτε καθημερινά τον κήπο ή τον προαστιακό χώρο, συνιστάται να στρώσετε το χώμα κοντά στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ με τα στελέχη των δημητριακών το Σαββατοκύριακο. Χάρη σε αυτά, το χώμα θα είναι σε θέση να κορεστεί με οξυγόνο και θα σώσει το εργοστάσιο από την ξηρασία λόγω της ταχείας εξάτμισης της υγρασίας.Κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, η θέρμανση των θάμνων πραγματοποιείται τρεις έως πέντε φορές με την προσθήκη κομποστ. Εάν χρησιμοποιήσατε τη μέθοδο φωλιάσματος κατά τη φύτευση, συνιστάται να χαλαρώνετε τακτικά μεταξύ των σειρών. Η τροφοδοσία του φυτού πραγματοποιείται δύο φορές το μήνα με τη βοήθεια πολύπλοκων λιπασμάτων, τα οποία πρέπει να περιέχουν μέταλλα.

Ο κούνος αχλαδιού που ωριμάζει διαρκεί τουλάχιστον εκατόν είκοσι ημέρες. Η συγκομιδή εκ των προτέρων δεν έχει νόημα, καθώς τα ανασκαφέντα φρούτα δεν ωριμάζουν στον ανοιχτό αέρα. Αυτό το λαχανικό σκάβεται στους ανοιξιάτικους μήνες πριν αρχίσει να ζεσταίνεται το έδαφος. Ή το φθινόπωρο όταν η πρώτη ψύξη. Ο κονδύλος αυτού του φυτού βλασταίνει καλά ακόμη και σε θερμοκρασία σαράντα βαθμών κάτω από το μηδέν.

Το φθινόπωρο, είναι σκόπιμο να συλλέξετε όσα φρούτα μπορείτε να καταναλώσετε και να αφήσετε τους υπόλοιπους κονδύλους για την εαρινή συγκομιδή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από ανεπάρκεια βιταμινών και η χρήση της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ θα βοηθήσει στη διόρθωση αυτής της δυσάρεστης κατάστασης. Το μόνο που αξίζει να θυμηθούμε είναι ότι αυτό το γκρίζο αχλάδι πρέπει να απομακρυνθεί χωρίς διακοπή πριν από την εμφάνιση της θερμοκρασίας. Διαφορετικά, ο κόνδυλος θα δώσει ανάπτυξη, και το φυτό από υγιή και νόστιμα λαχανικά θα γίνει ζιζάνιο.

Αποθηκεύστε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ πρέπει να είναι η ίδια με τα άλλα λαχανικά ρίζας. Ο χώρος αποθήκευσης είναι συχνά sandboxes. Πριν από την αποστολή των λαχανικών για αποθήκευση, θα πρέπει να πλυθούν καλά από τα υπολείμματα της γης και να στεγνώσουν καλά.

Πώς να αυξηθεί η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ, δείτε το επόμενο βίντεο.