Συνταγές lecho με λαχανικά για το χειμώνα

Όλοι οι λάτρεις κονσερβοποιημένων λαχανικών από την παιδική ηλικία γνωρίζουν τη γεύση του lecho.Αυτή η εξαιρετικά ζουμερή και αρωματική σαλάτα είναι ένα εξαιρετικό πιάτο για το κρέας, τα δημητριακά και τα ζυμαρικά.

Το Lecho είναι επίσης μια σάλτσα, η οποία αποτελείται από δύο βασικά συστατικά - γλυκιά πιπεριά και ντομάτες. Σε μερικές συνταγές, στα κλασικά, προστίθενται κρεμμύδια στο πιάτο.

Όλες οι άλλες περιγραφές των επιπρόσθετων στοιχείων επιλέγονται για να δοκιμάσουν, τις μαγειρικές προτιμήσεις μιας συγκεκριμένης περιοχής, από τη διαθεσιμότητα των διαθέσιμων προϊόντων.

Είναι αποδοτικό να παρασκευάζετε τεμάχια από γλυκό πιπέρι και ντομάτες στις αρχές του φθινοπώρου, όταν υπάρχουν πολλά λαχανικά στην αγορά, η τιμή τους είναι χαμηλή ή ο κήπος τους ευχαριστεί με μια πλούσια συγκομιδή.

Η ιστορική πατρίδα του lecho είναι η Ουγγαρία, όπως το ίδιο το όνομα διηγείται στους γνώστες της γλώσσας. Στις ρωσόφωνες χώρες, υπάρχει μια μικρή σύγχυση σχετικά με την προέλευση αυτού του πιάτου. Η γλυκιά πιπεριά ονομάζεται βουλγαρική, εξ ου και η ονομασία "βουλγαρικό λεχό". Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει.

Στη βουλγαρική κουζίνα, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές, υπάρχουν παρόμοια πιάτα, αλλά με διαφορετικά ονόματα. Το κύριο ενοποιητικό χαρακτηριστικό όλων αυτών των πιάτων είναι η σύνθεση των κυριότερων προϊόντων - πιπέρι, ντομάτα και κρεμμύδι. Έτσι, στο γαλλικό ratatouille τα κολοκυθάκια ή τα κολοκυθάκια είναι απαραίτητα παρόντα και στα ιταλικά, τα σκόρδα, το λάδι και τα χόρτα προστίθενται στα βασικά λαχανικά. Η ανίχνευση του ιστορικού αυτού του συνδυασμού προϊόντων είναι εύκολη. Γλυκοπιπεριές, ντομάτες, κρεμμύδια, κολοκυθάκια - φθινόπωρο λαχανικά, με καλή ανάπτυξη στο ευρωπαϊκό κλίμα. Αυτός ο συνδυασμός προϊόντων ήταν διαθέσιμος για τους κοινούς ανθρώπους και δεν ήταν μια φινέτσα. Αντίθετα, είναι ένα βολικό πρότυπο πιάτο για όλα τα τμήματα του πληθυσμού.

Η γλυκιά πιπεριά είναι γνωστή στην Ανατολική Ευρώπη από τον 16ο αιώνα, δεδομένου ότι ορισμένες χώρες έπεσαν υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι ντομάτες στην Ευρώπη καταναλώθηκαν με ασφάλεια μόνο στις αρχές του 19ου αιώνα. Από αυτό προκύπτει ένα απλό συμπέρασμα ότι οι επιλογές για leco εμφανίστηκαν στα ευρωπαϊκά τραπέζια σχετικά πρόσφατα. Στα ουγγρικά βιβλία μαγειρικής, το όνομα "lecho" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά μόνο στην τριάντα του εικοστού αιώνα, και ήδη από τη δεκαετία του 50 ήταν σταθερά συμπεριλαμβανόμενο στα γλωσσικά λεξικά.

Στην τυποποιημένη ουγγρική συνταγή lecho, οι λευκές (κίτρινες) πιπεριές και οι κόκκινες ντομάτες λαμβάνονται ως βάση. Στις πρώτες μαγειρικές πηγές αναφέρθηκε ανώριμο πιπέρι, ως κύριο στοιχείο του πιάτου. Πιστεύεται ότι είναι ακριβώς εγκαίρως για την ωρίμανση ότι έχει μια ιδιαίτερη γεύση και άρωμα.

Κόκκινο, πορτοκαλί ή λαμπερά πράσινα λαχανικά προστίθενται σε μικρές ποσότητες στο κύριο συστατικό. Δεν αποκλείεται και πικάντικη πάπρικα.

Οι ντομάτες επιλέγονται για το χυμώδες ζουμερό κρέας, καθώς θα υποστούν επεξεργασία, θα εκτελέσουν τον κύριο ρόλο της σάλτσας. Η συνολική γεύση του προϊόντος εξαρτάται από την οξύτητα και την περιεκτικότητα σε σάκχαρα των τοματών, οπότε είναι προτιμότερο να επιλέγετε γλυκά φρέσκα φρέσκα φρούτα.

Πριν το μαγείρεμα, τα λαχανικά πρέπει να προετοιμαστούν. Στις πιπεριές ο μίσχος αποκόπτεται, αφαιρούνται οι σπόροι. Το σχήμα των τεμαχίων μπορεί να είναι διαφορετικό. Στην κλασική συνταγή, συνιστάται να κόψετε το πιπέρι σε μεγάλα κομμάτια, αλλά δεν αποκλείεται η επιλογή ευρείας διαμήκους λωρίδας - από την κορυφή μέχρι τη βάση του φρούτου, καθώς και το σχήμα ενός φαρδιού αχύρου.

Οι ντομάτες είναι αποφλοιωμένες, αλλά αυτή είναι μια προαιρετική διαδικασία. Εάν ο μπλέντερ (ή οποιαδήποτε άλλη συσκευή για λείανση) είναι αρκετά ισχυρός ώστε τα κομμάτια φλοιού να μην παραμείνουν στον πάστα, μπορείτε να επεξεργαστείτε ολόκληρες τις ντομάτες. Σε άλλες περιπτώσεις, γίνεται μια εγκάρσια τομή στη βάση της τομάτας και χαμηλώνει σε βραστό νερό για λίγα δευτερόλεπτα. Μετά το ζεμάτισμα, η φλούδα ντομάτας διαχωρίζεται εύκολα από το έμβρυο.

Όλα τα άλλα συστατικά, εάν είναι παρόντα σε συνταγές, κόβονται στο πρότυπο για τυφλούς τρόπους:

• κρεμμύδι - μισο δακτυλίους?
• καρότα - καλαμάκια μεσαίου πλάτους.
• αγγούρια - κύκλοι;
• κολοκυθάκια, μελιτζάνες - κύβοι μικρού μεγέθους.
• το σκόρδο ψιλοκομμένο ή τρίβεται σε έναν πολτό.
• τα χόρτα είναι τεμαχισμένα σε μια κατάσταση καρυκευμάτων.

Η τεχνολογία μαγειρέματος lecho είναι ελκυστική γιατί τα κουτιά με τα τελικά προϊόντα κάνουν χωρίς αποστείρωση και είναι όμορφα αποθηκευμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πιάτο δεν τοποθετείται στην ακατέργαστη, αλλά στη μορφή που έχει ήδη υποστεί θερμική επεξεργασία.

Μην ξεχνάτε ότι τα πιάτα για τα κενά θα πρέπει να πλυθούν καλά και να αποστειρωθούν με οποιοδήποτε βολικό τρόπο. Οι τράπεζες και τα καπάκια μπορούν να διατηρηθούν σε βραστό νερό, στον φούρνο ή στο φούρνο μικροκυμάτων.

Ο όγκος των πιάτων, καθώς και η μέθοδος σύσφιξης των καπακιών, δεν έχουν σημασία. Η κύρια κατάσταση - η τράπεζα πρέπει να σφραγιστεί σφιχτά. Αυτό μπορεί να ελεγχθεί αμέσως μετά το κλείσιμο γυρνώντας το δοχείο ανάποδα. Εάν η τράπεζα δεν σχηματίζει αύξουσες φυσαλίδες, η διαδικασία εκτελείται σωστά. Το προϊόν είναι έτοιμο για αποθήκευση.

Ανάμεσα στις πολλές συνταγές, κάθε οικοδέσποινα επιδιώκει να επιλέξει αυτό που ταιριάζει καλύτερα στη σύνθεση των διαθέσιμων προϊόντων ή αναζητά την πιο ασυνήθιστη συνταγή, δοκιμάζοντας κάτι νέο.

Η προτεινόμενη επιλογή lecho για το χειμώνα είναι εύκολη στην προετοιμασία. Λόγω της προσθήκης φθηνών συστατικών, το συνολικό βάρος του προϊόντος είναι περισσότερο, και το πολύ νόστιμο πιάτο θα ικανοποιήσει την πιο εξελιγμένη γεύση.

Συστατικά:

• γλυκό πιπέρι - 1,5 kg, ντομάτες - 3 kg.
• καρότα - 1 κιλό, κρεμμύδια - 1 κιλό.
• φυτικό έλαιο - 300 ml, αλάτι - 2 κουταλιές της σούπας. κουτάλια με μια πλάκα?
• ζάχαρη - 1 φλιτζάνι (200-250 ml), ξίδι 9% - 150 ml.

Για ένα τέτοιο όγκο προϊόντων, ένα μεγάλο ταψί ή μια μεγάλη λεκάνη απορροής, ένας ξύλινος αναδευτήρας, θα απαιτηθούν αποστειρωμένα βάζα. Η συνολική απόδοση του lecho είναι περίπου 6 λίτρα, οι τράπεζες μπορούν να έχουν οποιοδήποτε μέγεθος.

Η προετοιμασία αυτού του πιάτου αποτελείται από δύο απλά βήματα.

Πρώτο στάδιο

• Τα λαχανικά κόβονται στη συσκευασία με τη σειρά τους: μισά δαχτυλίδια κρεμμυδιού, καρότα και πιπέρι με μεγάλα καλαμάκια. Αλάτι και ζάχαρη χύνεται.
• Πριν από την έγχυση υγρών, τα λαχανικά αναμιγνύονται καλά. Είναι πιο βολικό να το κάνετε αυτό με δύο χέρια, έτσι ώστε τα κομμάτια να αναμιγνύονται καλά και το αλάτι και η ζάχαρη να κατανέμονται ομοιόμορφα.
• Οι ντομάτες αλέθονται σε μια ομοιογενή μάζα και χύνεται στα υπόλοιπα λαχανικά. Μετά την προσθήκη υγρών συστατικών - λάδι και ξίδι.
• Το δοχείο καλύπτεται με ένα καπάκι ή μια μεγάλη πετσέτα και αφήνεται για μια ώρα, ώστε τα λαχανικά να είναι καλά κορεσμένα με χυμό.

Δεύτερο στάδιο

• Μετά από μια ώρα, βάλτε την κατσαρόλα στη φωτιά και φέρετε βράση. Αφού βράσει η φωτιά θα πρέπει να μειωθεί και να μαγειρέψουν lecho για 20 ή 25 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά με ένα ξύλινο κουτάλι.
• Η τελική σύνθεση είναι τοποθετημένη στις όχθες, κλείνει τα καπάκια και γυρίζει ανάποδα. Τυλίξτε μια πετσέτα και ένα θερμό υλικό κάλυψης για να κρυώσει εντελώς.

Κάθε οικοδέσποινα γνωρίζει ότι τα κονσερβοποιημένα προϊόντα αποθηκεύονται καλύτερα σε ένα σκοτεινό δροσερό μέρος. Το λαχανικό lecho για το χειμώνα δεν αποτελεί εξαίρεση. Η καλύτερη επιλογή αποθήκευσης είναι ένα κελάρι ή ένα υπόγειο, όπου η θερμοκρασία δεν υπερβαίνει τους 15 βαθμούς και δεν πέφτει κάτω από το μηδέν.

Ελλείψει τέτοιων χώρων, η διατήρηση αποθηκεύεται σε ένα διαμέρισμα, σε κλειστό ντουλάπι ή ντουλάπα. Είναι απαραίτητο οι τράπεζες να απομονώνονται από το φως της ημέρας.

Κατά το άνοιγμα τους είναι σημαντικό να δώσετε προσοχή στην εσωτερική επιφάνεια του καπακιού - δεν πρέπει να σκουριάζει. Μονόχρουν καπάκια από κασσίτερο ρίχνονται μακριά μετά το άνοιγμα, αντικαθιστώντας τα με νάιλον ή στριμμένα. Ένα ανοικτό βάζο αποθηκεύεται στο ψυγείο και το προϊόν εξάγεται από αυτό μόνο με ένα καθαρό κουτάλι.

Θα μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο μαγειρέματος lecho στο επόμενο βίντεο.