Χρυσή σταφίδα: περιγραφή, είδη και καλλιέργεια

 Χρυσή σταφίδα: περιγραφή, είδη και καλλιέργεια

Το καρύδι είναι ένα φυτό που είναι ευρέως διαδεδομένο στη χώρα μας, υπάρχει τουλάχιστον ένας θάμνος σε σχεδόν κάθε οικόπεδο κήπου, ναι υπάρχει. Αλλά συνήθως η "ποικιλία" του κηπουρού περιορίζεται στο μαύρο και το κόκκινο, και εξακολουθεί να υπάρχει μια όμορφη χρυσή σταφίδα (Ribes aureum). Η πατρίδα του είναι δυτικά της Βόρειας Αμερικής, αλλά στη Ρωσία μεγαλώνει με επιτυχία και φέρνει καρπούς, αν και σήμερα δεν είναι πολύ συνηθισμένο.

Τι είναι αυτό;

Το όνομά του Ribes aureum έλαβε λόγω της σκιάς των λουλουδιών - χρυσοκίτρινο. Η περιγραφή του πολιτισμού λέει ότι η χρυσή σταφίδα ανήκει στην οικογένεια των φραγκοστάφυλων. Αρχικά, τον 18ο αιώνα, το είδος αυτό θεωρήθηκε διακοσμητικό.

Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι ένα ανεξάρτητο είδος, αλλά ένα υβρίδιο που επιτυγχάνεται με τη διασταύρωση μιας σταφίδας με μια φραγκοστάφυλο. Ωστόσο, αυτή η γνώμη είναι λάθος. Η χρυσή σταφίδα είναι μια ξεχωριστή καλλιέργεια με μεγάλο αριθμό ποικιλιών. Το υβρίδιο της μαύρης σταφίδας με φραγκοστάφυλο ονομάζεται "Yoshta", εκτράφηκε στη δεκαετία του 1970. Τα κλαδιά του "Yoshta" δεν έχουν αγκάθια, και η γεύση των μούρων μοιάζει ταυτόχρονα με τις δύο γονικές μορφές. Το μέγεθος των καρπών είναι ίσο με το μέσο κεράσι.

Αν μιλάμε για τη χρυσή σταφίδα, τότε, ανάλογα με την ποικιλία που καλλιεργείται, τα μούρα έχουν διαφορετικό χρώμα - από μανταρίνι έως μαύρο γυαλιστερό. Τα λουλούδια του έχουν ένα ισχυρό και ευχάριστο άρωμα και είναι επίσης καλά φυτά μελιού. Η χρυσή σταφίδα ανθίζει μετά το μαύρο και συνεχίζει να ανθίζει για πολύ καιρό - περίπου δύο με τρεις εβδομάδες. Λόγω μιας τόσο μεγάλης περιόδου άνθησης, σχηματίζεται ένας μεγάλος αριθμός επικονιασμένων ωοθηκών και ένας μικρός αριθμός λουλουδιών πάσχουν από παγετούς. Εξαιτίας αυτής της ιδιότητας, η χρυσή καραβίδα είναι μια εξαιρετικά παραγωγική καλλιέργεια, με σωστή φροντίδα μπορείτε να πάρετε περίπου 6 λίτρα μούρων από ένα θάμνο. Αλλά τα φύλλα αυτού του φυτού θυμίζουν πολύ τα φύλλα φραγκοστάφυλου.

Τα μούρα της χρυσής σταφίδας, σε αντίθεση με τη μαύρη "αδερφή" τους, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για άτομα που πάσχουν από ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα, καθώς έχουν χαμηλή οξύτητα. Επιπλέον, βράζοντας μαρμελάδα από τα φρούτα, μπορείτε να εκπλήξετε τους καλεσμένους σας, επειδή έχουν γεύση σαν βατόμουρο και έχουν γεύση σταφίδας. Τρώγοντας αυτή την κουλτούρα είναι δυνατή τόσο σε ακατέργαστη όσο και σε επεξεργασμένη μορφή - μαρμελάδα, μαρμελάδα, ζελέ, μαρμελάδα από αυτό φαίνεται απλά υπέροχο.

Σε μούρα χρυσή φραγκοστάφυλο μάζα των χρήσιμων ιδιοτήτων. Για παράδειγμα, είναι η απόλυτη ηγέτης στο περιεχόμενο της βιταμίνης Α, είναι περισσότερο σε αυτά από ό, τι σε οποιοδήποτε άλλο μούρο, ακόμα και στα βατόμουρα. Αλλά τα οξέα και η βιταμίνη C είναι αμελητέα, οπότε οι καρποί της χρυσής σταφίδας μπορούν να φάνε τα πάντα. Επιπλέον, τα μούρα περιέχουν βιταμίνες Ε, Β και Ρ, πηκτίνη, κάποια ποσότητα γλυκόζης και ταννίνες.

Η χρυσή σταφίδα μπορεί να καλλιεργηθεί ως θάμνος που φέρει φρούτα και ίσως ως διακοσμητική διακόσμηση του κήπου, καθώς είναι πολύ ελκυστική καθ 'όλη τη ζεστή περίοδο του έτους. Δεν αντιδρά στην ατμοσφαιρική ρύπανση και βοηθά στην καθαριότητά της, επομένως χρησιμοποιείται συχνά για την εξωραϊσμό βιομηχανικών πόλεων.

Η χρυσή σταφίδα είναι εντελώς ανεπιτήδευτη: το χειμώνα δεν καταψύχεται, διατηρείται ήρεμα και η ξηρασία, αναπτύσσεται τόσο στις νότιες περιοχές όσο και στα βόρεια (π.χ. στην Καρελία), είναι άτρωτη από τα παράσιτα. Έτσι, αν η μαύρη σταφίδα επαλείψει τα σπόρια από σκόνη (και επομένως απαγορευόταν να αναπτυχθεί στις ΗΠΑ), τότε η χρυσή δεν πάσχει από αυτή την ασθένεια.

Sorta

Επιλέγοντας μια ποικιλία από χρυσές σταφίδες που θα αναπτυχθούν στον κήπο σας, Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

  • Θα ριζώσει στη κλιματική ζώνη σας; Υπάρχουν ποικιλίες ειδικά προσαρμοσμένες για διάφορες περιοχές: ορισμένοι ανέχονται έντονη θερμότητα και μακρά ξηρασία, άλλες αναπτύσσονται καλά σε εύκρατο ηπειρωτικό κλίμα.
  • Συγκομιδή, την οποία περιμένετε να πάρετε.Σε γενικές γραμμές, πρέπει να γνωρίζετε ότι σχεδόν όλες οι ποικιλίες χρυσής σταφίδας είναι υψηλής απόδοσης, δίνουν 4 έως 8 κιλά μούρα από ένα θάμνο, οπότε θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι θα χρειαστεί να επεξεργαστείτε μεγάλο αριθμό φρούτων.
  • Θέλετε να διακοσμήσετε τον κήπο ή να μεγαλώσετε θάμνους φρούτων. Η εμφάνιση των διακοσμητικών θάμνων διαφέρει σημαντικά από τη συγκομιδή.

    Εξετάστε τις πιο δημοφιλείς και επιτυχημένες, σύμφωνα με τους κηπουρούς, τις ποικιλίες της χρυσής σταφίδας.

    "Venus Golden"

    Ένα υβρίδιο δύο ειδών φραγκοστάφυλα: χρυσό Aureum και αρωματικό Odoratum. Αυτή η ποικιλία καταχωρήθηκε επισήμως το 2000. Οι θάμνοι "Venus Golden" είναι συμπαγής, ελαφρώς εκτεταμένοι και οι βλαστοί είναι υψηλοί, αλλά δεν κλαδεύουν πολύ. Έτσι, η ποικιλία μπορεί να φυτευτεί ακόμα και σε έναν μικρό κήπο, αφού καταλαμβάνει λίγο χώρο.

    Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν λίγες βλαστοί από το θάμνο, φέρει άφθονο φρούτο - μπορείτε να συλλέξετε έως και 12 κιλά μούρα από έναν θάμνο. Φρούτα αρχίζει από τα μέσα Ιουλίου, κατά τη στιγμή της καρποφορίας δεν είναι τεντωμένο. Τα μούρα είναι σχεδόν μαύρα, γλυκά, με πολύ έντονη οξύτητα.

    Η ποικιλία αναπτύσσεται καλά σε μέτρια ηπειρωτικές κλιματικές ζώνες (κατάλληλες τόσο για την περιοχή της Μόσχας όσο και για τα σιβηριανά γεωγραφικά πλάτη), χειμωνιάτικα ανθεκτικά.

    "Shafak"

    Η ποικιλία που προκύπτει από το πέρασμα των ποικιλιών "Αφροδίτη" και "Φιλίας". Έχει εκτραφεί από εκτροφείς στη Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν. Οι θάμνοι φτάνουν σε ύψος 2 μ., Ενώ οι βλαστοί σχηματίζονται πολύ. Τα μούρα είναι σκούρο κόκκινο, πιο κοντά στα μπορντό, έχουν σχήμα σταγόνας. Η ποικιλία είναι χειμωνιάτικη, δεν υποφέρει πολύ από τις επιπτώσεις των παρασίτων και των ασθενειών. Η παραγωγικότητα φτάνει τα 11-12 kg από 1 θάμνο.

    "Ermak"

    Η ποικιλία εκτρέφεται στο Νοβοσιμπίρσκ και έχει όλες τις ιδιότητες μιας πραγματικής Σιβηρίας: είναι ανθεκτική τόσο στον παγετό όσο και στην ξηρασία. Φρούτα στα μέσα Ιουλίου. Ο θάμνος είναι όμορφος, εκτεταμένος, σχηματίζονται πολλοί βλαστοί και είναι πολύ ισχυροί. Η συγκομιδή φτάνει τα 5 κιλά από ένα θάμνο. Το χρώμα των μούρων είναι μαύρο, είναι γλυκό και έχει ένα λεπτό άρωμα.

    "Isabella"

    Μια άλλη ποικιλία "Ιουλίου", τα μούρα των οποίων είναι στερημένα από ξινά, γλυκά και πολύ ζουμερά. Ο θάμνος είναι συμπαγής, ενώ αρκετά καρποφόρος - μέχρι 6 κιλά ανά θάμνο.

    Laysan

    Ποικιλία που εκτρέφονται από τους εκτροφείς του Τασκένδη. Οι δακτύλιοι είναι συμπαγείς, ενώ έχουν μεγάλη δυνατότητα σχηματισμού βλαστών. Αυτή η ποικιλία φαίνεται υπέροχη στον κορμό. Έχει μια μεγάλη περίοδο ανθοφορίας - μέχρι 3 εβδομάδες, ενώ αποπνέει ένα παχύ άρωμα και είναι ένα εξαιρετικό φυτό μελιού. Η απόδοση των περίπου 10 κιλών ανά θάμνο, τα μούρα έχουν κίτρινη σκιά.

    Το μειονέκτημα της ποικιλίας είναι η χαμηλή χειμωνιάτικη αντίσταση - με μείωση του θερμόμετρου σε -30 ... 35C παγώνει. Το ίδιο συμβαίνει κατά τους παγετούς της άνοιξης.

    "Ουζμπεκιστάν μεγάλα φρούτα"

    "Φραγκοστάφυλο μεγάλης φρουτώδους" του Ουζμπεκιστάν που αποκτήθηκε από τη διάσχιση αρωματικών και χρυσών γονικών μορφών. Ο θάμνος είναι ψηλός, απλώνεται, διακοσμητικός. Τα φρούτα είναι μεγάλα, ζυγίζουν μέχρι 7 g, μαύρα, λαμπερά, πολύ ζουμερά. Η ποικιλία είναι ανθεκτική στην ξηρασία, τον παγετό, τους μύκητες και τα παράσιτα.

    "Kishmishnaya"

    Η πιο πρώιμη ωρίμανση ποικιλία είναι "Kishmishnaya", μούρα του μπορεί να καταναλωθεί στις αρχές Ιουνίου. Τα φρούτα δεν στεγνώνουν και δεν πέφτουν · διατηρούν τα κλαδιά μέχρι τον Αύγουστο. Τα μούρα δεν είναι μεγάλα, αλλά υπάρχουν πολλά από αυτά - από τον θάμνο μπορείτε να φτάσετε μέχρι 7 κιλά.

    Προκειμένου η καλλιέργεια να είναι πιο άφθονη, συνιστάται να φυτέψετε σταφίδα "Kishmishnaya" σταφίδες σε ομάδες - τότε η γονιμοποίηση τους θα είναι καλύτερη, αντίστοιχα, θα σχηματιστούν περισσότερες ωοθήκες.

    "Σιβηρικός ήλιος"

    Ποικιλία srednerosly και sredneraskidisty. Το χρώμα των μούρων είναι κίτρινο, το σχήμα είναι στρογγυλό, η γεύση είναι γλυκιά και ξινή. Φρούτα στα τέλη Ιουλίου. Η παραγωγικότητα φτάνει τα 4-5 κιλά μούρων από ένα θάμνο.

    "Δώρο Αριάδνη"

    Η ποικιλία με το ποιητικό όνομα "Δώρο στην Αριάδνη" παραλήφθηκε στο NIISS. Αυτά είναι ψηλοί θάμνοι με μέση εξάπλωση. Τα μούρα είναι μαύρα, γλυκά, πολύ αρωματικά. Φρούτα κατά το δεύτερο εξάμηνο του Ιουλίου, η απόδοση είναι μέχρι 8 κιλά ανά θάμνο. Η ποικιλία είναι ανθεκτική τόσο στη θερμότητα όσο και στον παγετό, και η συγκομιδή μπορεί να συλλεχθεί μηχανικά. Τα αποτελέσματα των παρασίτων και των ασθενειών είναι ασθενώς ευαίσθητα.

    "Mandarin"

    Τα μούρα μανταρίνι είναι πλήρως συμβατά με το όνομά τους - έχουν μια πορτοκαλί κίτρινη σκιά και μοιάζουν με φρούτα μανταρινιού. Η γεύση είναι γλυκιά, ξινή. Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 190 cm, έχει ισχυρό σχηματισμό βλαστών. Περίπου 4-5 kg ​​μπορούν να συλλεχθούν από κάθε φυτό.

    Προσγείωση

    Για να φυτέψετε μια χρυσή σταφίδα, πρέπει να βρείτε ένα καλό μέρος, γιατί δεν χρειάζεται μεταμόσχευση και μπορεί να αναπτυχθεί όπου έχει ριζωθεί για περισσότερα από 20 χρόνια. Θα ταιριάζει τόσο σε ηλιόλουστο οικόπεδο όσο και σε μερική σκιά. Πρέπει να αποφεύγονται έντονα σκιασμένες θέσεις, η φραγκοστάφυλο θα είναι άβολη, η εμφάνισή της θα επιδεινωθεί σημαντικά και οι καρποί θα είναι μικροί και άγευτοι.

    Η φύτευση αυτή την καλλιέργεια θα πρέπει να είναι την άνοιξη, όταν σταθεροποιηθεί η θερμότητα. Μπορείτε να το κάνετε αυτό το φθινόπωρο, τον Σεπτέμβριο ή ακόμα και τον Οκτώβριο, αλλά μόνο εάν ζείτε σε μια περιοχή με ζεστό κλίμα. Πριν έρθουν οι παγετοί, τα φυτά πρέπει να έχουν χρόνο για να δώσουν ρίζες και να σκληρυνθούν.

    Η χρυσή σταφίδα χρειάζεται ένα λάκκο με το ίδιο μήκος, πλάτος και βάθος - και τα 50 εκατοστά. Στην τρύπα θα πρέπει να τοποθετήσετε το μείγμα, το οποίο περιλαμβάνει: έναν κάδο από εντελώς σάπιο χούμο ή λίπασμα, το ανώτερο στρώμα εδάφους, καθώς και ένα ½ φλιτζάνι υπερφωσφορικό λίπασμα και ένα φλιτζάνι στάχτης. Φύτευση ενός θάμνου, θα πρέπει να θάβετε τη ρίζα των 7 cm. Το πότισμα γίνεται αμέσως μετά τη φύτευση.

    Εάν το δενδρύλλιο αγοράστηκε όχι σε δοχείο και έχει ανοιχτό ριζικό σύστημα, τότε η ρίζα εμποτίζεται σε δοχείο με νερό πριν από τη φύτευση, αλλά για όχι περισσότερο από δύο ώρες. Μετά τη φύτευση, ο θάμνος κλαδεύεται, αφήνοντας περίπου 7-8 cm πάνω από το έδαφος.

    Είναι καλύτερο αν η ηλικία ενός φυτώριο είναι δύο ή τρία χρόνια. Θα πρέπει να έχει ένα καλά αναπτυγμένο ριζικό σύστημα. Εάν φυτέψετε όχι ένα θάμνο, αλλά ένα μίσχο με μια ρίζα, θα πρέπει να τοποθετηθεί στο έδαφος υπό γωνία περίπου 45 μοίρες.

    Για να συνεχίσουν τα φρούτα χωρίς παρεμβολές, είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν στον κήπο όχι λιγότερες από δύο ποικιλίες χρυσής σταφίδας.

    Αυτή η καλλιέργεια μπορεί να αναπτυχθεί σε δύο μορφές: σε έναν αυχένα και υπό τη μορφή θάμνων. Εάν θέλετε να εφαρμόσετε την τυποποιημένη φόρμα, τότε το δενδρύλλιο θα πρέπει να σχηματιστεί από μία ισχυρή διαφυγή. Τα υπόλοιπα βλαστοί πρέπει να κοπούν προσεκτικά. Έτσι, ο θάμνος στον οποίο είναι δυνατόν να μεταδοθεί ένας επιθυμητός βαθμός καραβίδας αποδειχθεί.

    Φροντίδα

    Μετά τη φύτευση και το άφθονο πότισμα, η φροντίδα για τη χρυσή σταφίδα δεν διαφέρει πολύ από τη φροντίδα για τις "αδελφές" του μαύρου και του κόκκινου χρώματος. Ακόμα απλούστερη, διότι χρειάζεται λιγότερη πότισμα και είναι ασύγκριτη στη γονιμότητα του εδάφους στο οποίο αναπτύσσεται. Η χρυσή σταφίδα είναι τόσο ανεπιτήδευτη ώστε μπορεί να αναπτυχθεί σχεδόν σε οποιοδήποτε έδαφος, με την εξαίρεση, ίσως, μόνο του πυκνού πηλού, υπερκορεσμένου με νερό.

    Είναι απαραίτητο να πλυθεί η καλλιέργεια όταν η ξηρασία διαρκεί πολύ καιρό, δεν είναι απαραίτητο να ξαναβρεθεί το χώμα. Επειδή οι περισσότερες ποικιλίες χρυσής σταφίδας είναι ασθενώς διακλαδισμένες, θα είναι εύκολο να σχηματιστεί ένας θάμνος. Εάν αυτή η κουλτούρα μεγαλώνει στον κήπο σας ως διακόσμηση, μπορείτε να κόψετε τους θάμνους σύμφωνα με τη σύνθεση του τοπίου, σχηματίζοντας σχήματα του απαιτούμενου σχήματος. Η χρυσή σταφίδα φαίνεται υπέροχη στους φράχτες και στο soliter.

    Εάν μεγαλώνετε μια γόνιμη καλλιέργεια, θα πρέπει να κλαδεύονται σύμφωνα με τους κανόνες. Ο θάμνος σχηματίζεται από εκείνους τους βλαστούς που αναπτύσσονται κάθε χρόνο κοντά στη βάση του.

    Φυσικά, η διαδικασία φροντίδας των χρυσών αυγών του φραγκοστάφυλου περιλαμβάνει τις συνήθεις δραστηριότητες: ξεσκόνισμα από τα ζιζάνια, χαλάρωση του εδάφους, σπάνια πότισμα και λίπασμα. Οι θάμνοι τροφοδοσίας πρέπει να είναι κοπριά αγελάδων. Η χρήση διαφορετικού τύπου κοπριάς είναι ανεπιθύμητη, καθώς μπορεί να επηρεάσει άσχημα τη γεύση του καρπού.

    Σε γενικές γραμμές, αυτός ο τύπος σταφίδας αναπτύσσεται καλά χωρίς ζωοτροφές, αλλά πάντα ανταποκρίνεται ευγενικά σε καλό λίπασμα αυξάνοντας την απόδοση και βελτιώνοντας την εμφάνιση. Εάν αποφασίσετε να περιποιηθείτε τους θάμνους σας, το κάνετε με τον τρόπο αυτό: Την άνοιξη, λιπαίνετε με βιολογικό επίδεσμο (περιττώματα πουλιών ή σάπια μυελού) και το φθινόπωρο προσθέστε 5 κιλά χούμου και 20 γραμμάρια υπερφωσφορικών ανά φυτό.

    Παρά το γεγονός ότι ο θάμνος ζει για περίπου δύο δεκαετίες, η διάρκεια ζωής των κλάδων είναι από 6 έως 10 χρόνια. Μετά από αυτή την περίοδο, ξηραίνονται, και κάθε άνοιξη (Μάρτιος) θα πρέπει να κόψει τέτοια κλαδιά. Για την περίοδο του κρύου καιρού, θα πρέπει να καλύψετε τους θόλους τύρφης ή ξηρής κόλλας, τοποθετώντας την σε πυκνή και πυκνή στρώση.

    Ασθένειες και παράσιτα

    Χωρίς εξαίρεση, οι κηπουροί που καλλιεργούν χρυσαλίδες φραγκοστάφυλα, σημειώνουν την αντοχή τους στα επιβλαβή και την ασθένεια Παρ 'όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες ασθένειες που επηρεάζουν αυτήν την κουλτούρα. Έτσι, οι θάμνοι σταφίδας μπορεί να υποφέρουν από:

    • ανθρακνόζη.
    • γκρίζα σήψη ·
    • septoria;
    • σκουριά.

    Για να αποφύγετε αυτό, πρέπει να εκτελέσετε διάφορες δραστηριότητες.

    • Ρυθμίστε τακτικά τους βλαστούς. Αυτό δεν συμβαίνει όταν πρέπει να δείξετε κρίμα, πρέπει να κόψετε προσεκτικά, αλλά πολλά.
    • Τον Απρίλιο, θα πρέπει να επεξεργαστείτε τους θάμνους με ουρία, αναμειγνύοντάς το με νερό σε αναλογία 600 g ανά 10 λίτρα.
    • Μόλις τα φύλλα αρχίσουν να πέφτουν, πρέπει να συλλέγονται συνεχώς, να μην τους αφήνουν να βρίσκονται στο έδαφος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το συλλεγμένο φύλλωμα πρέπει να καεί.

    Εάν παρατηρήσετε στα φύλλα ή τους βλαστούς των αφιδών ή τις συνέπειες των δραστηριοτήτων της, όπως: μπούκλα φύλλων, καμπυλότητα των φύλλων, η ανάπτυξη σταμάτησε, μια μικρή ποσότητα και η φθορά των μούρων, πρέπει να λάβετε μέτρα για να απαλλαγείτε από το παράσιτο.

      Κατά την περίοδο μετά την ανθοφορία και πριν από την καρποφορία, οι θάμνοι μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία μόνο με ζωμούς φλοιού κρεμμυδιού, φύλλα καπνού, σκόρδο ή ραβδώσεις. Τα κύρια προστατευτικά μέτρα πραγματοποιούνται πριν από την ανθοφορία (επεξεργασία των θάμνων με ποιοτικό εντομοκτόνο) και μετά τη συγκομιδή των μούρων (επανεπεξεργασία).

      Τα εντομοκτόνα χρησιμοποιούνται, αγοράζονται, εξειδικεύονται, τα εκτρέφουν αυστηρά στην αναλογία που αναγράφεται στη συσκευασία.

      Πώς μπορώ να διαλύσω;

      Υπάρχουν πολλοί τρόποι αναπαραγωγής της χρυσής σταφίδας: πρόκειται για σπόρους και μοσχεύματα - πράσινα και άκαμπτα, υποκείμενα, ετήσια βλαστοί, μοσχεύματα θάμνων, βλαστούς τμήματα υπόγεια.

      Οι έμπειροι κηπουροί συμβουλεύονται να προωθήσουν τη χρυσή σταφίδα με τη βοήθεια των νεαρών σκληρών βλαστών.

      • Πρώτον, αυτή είναι η λιγότερο χρονοβόρα μέθοδος, καθώς σχηματίζονται πολλοί βλαστοί.
      • Δεύτερον, λόγω αυτής της αναπαραγωγής, οι θάμνοι αραιώνονται, γεγονός που αποφέρει πρόσθετα οφέλη. Το διάστημα μεταξύ των δακτυλίων διατηρείται, η καρποφορία δεν μειώνεται.
      • Τρίτον, είναι ευκολότερο και πιο αποτελεσματικό να αναπαράγεται η κορινθιακή σταφίδα με τον ίδιο τρόπο - από τα ενισχυμένα βλαστικά είναι το μεγαλύτερο ποσοστό επιβίωσης.

      Είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθούν οι βλαστοί με ελαφριά ακαμψία, οι πράσινοι νεαροί βλαστοί είναι απίθανο να ριζωθούν.

      Μπορείτε να διαιρέσετε τον θάμνο το φθινόπωρο, αλλά πρέπει να υπολογίσετε σωστά το χρόνο - τουλάχιστον ένα μήνα πριν την εμφάνιση του παγετού. Διαφορετικά, οι βλαστοί δεν θα ριζωθούν στη νέα θέση.

      Η πιθανότητα ότι μια σταφίδα θα αυξηθεί από τους σπόρους που σπέρνουν το φθινόπωρο είναι 80%. Αν η σπορά πραγματοποιείται την άνοιξη, πρέπει να διαστρωματώσετε τους σπόρους για 4 μήνες διατηρώντας μια σταθερή θερμοκρασία + 50 ° C.

      Όταν τα πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα, όλα είναι κάπως πιο περίπλοκα. Η ρίζα τους είναι μικρότερη από 50%. Συνήθως, χρησιμοποιούνται τα μεγαλύτερα μοσχεύματα, που λαμβάνονται από το κάτω μέρος του δακτυλίου. Είναι καλύτερα αν αντιμετωπίζονται με μια ειδική σύνθεση που διεγείρει την ανάπτυξη. Μετά την επεξεργασία, τα μοσχεύματα πρέπει να φυτευτούν σε δοχεία γεμάτα με μείγμα από άμμο και τύρφη και να τεθούν σε θερμοκήπιο, όπου να διατηρηθεί η θερμοκρασία + 28 ... 30 ° C. Στο θερμοκήπιο, τα μοσχεύματα στέκονται μέχρι τη στιγμή που ριζώνουν. Στη συνέχεια φυτεύονται σε ανοιχτό έδαφος.

      Όταν αποφασίζεται να φυτέψει μια σταφίδα σε ένα shtamba, θα χρειαστούν αρκετά νεαρά δενδρύλλια. Από αυτά σχηματίζεται shtamb, το ύψος του μπορεί να φτάσει 190 cm. Μπορείτε να το μεταμοσχεύσετε σε οποιαδήποτε ποικιλία κορινθιακής σταφίδας.

      Με τον πολλαπλασιασμό των χρυσών σταφίδων με στρωματοποίηση την άνοιξη, πρέπει να παράγετε μια σειρά δραστηριοτήτων:

      • Πρώτον, το έδαφος κοντά στον θάμνο πρέπει να χαλαρώσει καλά και να γίνει ένα μικρό χαντάκι.
      • στο κάτω μέρος του θάμνου πρέπει να βρείτε ένα καλό νεαρό υποκατάστημα και να το βάλετε σε μια τάφρο?
      • ο κλάδος είναι στερεωμένος στο έδαφος με σύρμα, το άνω τμήμα του πρέπει να παραμένει πάνω από το έδαφος.
      • νερό και καλύψτε με άφθονο μούχλα.

      Εάν όλα γίνονται σωστά, το φθινόπωρο ο κλάδος θα δώσει καλές ρίζες, μπορεί να διαχωριστεί από τον μητρικό θάμνο και φυτευτεί ανεξάρτητα.

      Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μπορείτε να ρίζες 2-3 κλαδιά σε ένα θάμνο, όχι περισσότερο, αλλιώς ο θάμνος θα εξασθενίσει, ειδικά αν ο θάμνος είναι νέος.

      Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη φροντίδα της χρυσής φραγκοστάφυλης, ανατρέξτε στο παρακάτω βίντεο.

      Σχόλια
       Σχόλιο συγγραφέα
      Πληροφορίες που παρέχονται για σκοπούς αναφοράς. Μην αυτο-φαρμακοποιείτε. Για την υγεία, συμβουλευτείτε πάντοτε έναν ειδικό.

      Βότανα

      Spice

      Τα καρύδια