Ποικιλίες χειμωνιάτικου κριθαριού και καλλιέργεια τους

Το κριθή είναι μια γεωργική καλλιέργεια που ζητάει.Οι κόκκοι του χρησιμοποιούνται στην παραγωγή δημητριακών, στη βιομηχανία ζυθοποιίας, ως πολύτιμο πρόσθετο στις ζωοτροφές. Το άχυρο κριθαριού είναι επίσης κατάλληλο για τον τελευταίο αυτό σκοπό. Το άρθρο θα περιγράψει τα χαρακτηριστικά του κριθαριού χειμώνα, τις διαφορές του από την άνοιξη, την τεχνολογία καλλιέργειας αυτού του δημητριακού.

Το κύριο χαρακτηριστικό και σημαντικό πλεονέκτημα των χειμερινών ποικιλιών είναι η έγκαιρη ωρίμασή τους. Η σπορά κάτω από το χειμώνα επιτρέπει στους κόκκους να ριζώσουν και να αναπτυχθούν ισχυρότερα στο έδαφος. Ήδη με την πρώτη σταθερή άνοιξη οι θερμές βλαστοί αρχίζουν να αναπτύσσονται γρήγορα. Το χειμερινό κριθάρι ανέχεται θερινή θερμότητα. Όσον αφορά την ανοχή στην ξηρασία, είναι πρωτοπόρος μεταξύ άλλων σιτηρών. Τα φυτά δεν υποφέρουν ούτε από την αύξηση της θερμοκρασίας έως + 40 ° C. Υπό ευνοϊκές συνθήκες, η ωριμότητα των αυτιών επιτυγχάνεται πολύ νωρίτερα από εκείνη των εαρινών καλλιεργειών. Και η πρώιμη συγκομιδή δίνει στους αγρότες την ευκαιρία να ξαναβάλουν την κενή γη.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα των χειμερινών σιτηρών είναι η ευαισθησία στην κατάψυξη μαζί με τα ανώτερα στρώματα του εδάφους. Αν το χιόνι πέσει έγκαιρα και σε επαρκείς ποσότητες, μια τέτοια απειλή θα περάσει. Ωστόσο, όταν σοβαροί παγετοί χωρίς κάλυμμα χιονιού, οι κόκκοι μπορεί να υποφέρουν. Η πολύ νωρίς απόψυξη της άνοιξης μπορεί επίσης να έχει αρνητική επίδραση στη βιωσιμότητα των σπόρων κριθαριού.

Το κριθάρι χρησιμοποιείται ευρέως για την παραγωγή δημητριακών. Πιάτα από αυτά περιλαμβάνονται στη διατροφή της διατροφής και της θεραπευτικής διατροφής. Συγκεκριμένα, οι κόκκοι καλλιέργειας περιέχουν:

• Βιταμίνες Β ·
• καροτένιο.
• νικοτινικό οξύ.
• μεγάλες ποσότητες ασβεστίου, φωσφόρου και καλίου.
• παντοθενικό οξύ.
• φυτικές ίνες.

Το κριθάρι είναι επίσης μια πολύτιμη συμπυκνωμένη ζωοτροφή για τα ζώα. Ως συμπληρωματικά τρόφιμα χρησιμοποιούνται όχι μόνο σπόροι, αλλά και άχυρο, στο οποίο βρίσκονται καροτίνη, θειαμίνη και ριβοφλαβίνη.

Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά αυτού του δημητριακού, οι ρίζες έχουν ινώδη δομή και μπορούν να αποκλίνουν σε βάθος ενάμισι μέτρων. Το ριζικό σύστημα αποτελείται από πρωτογενείς ρίζες και διαδικασίες κόμβων. Το στέλεχος είναι κοίλο, έχει στρογγυλεμένο σχήμα και οζώδη δακτυλιοειδή ανάπτυξη σε όλο το μήκος. Τα φύλλα του φυτού είναι λογχοειδή, αποτελούμενα από ένα κόλπο και ένα πέταλο. Στον τόπο προέλευσης από το στέλεχος, οι πλάκες φύλλων διπλώνονται σε ένα σωλήνα. Το μέγεθος και ο αριθμός των φύλλων στο στέλεχος εξαρτάται από τις συνθήκες καλλιέργειας και την ειδική ποικιλία κριθαριού. Η ταξιανθία του φυτού είναι ένα αυτί. Αποτελείται από μια ράβδο και λουλούδια που αναχωρούν από αυτήν. Κατά μέσο όρο, 5 από τα 5 χρώματα δίνουν 2-3 κόκκους.

Εξετάστε τις δημοφιλείς ποικιλίες του κριθαριού χειμώνα.

• "Βασάλτης" - θάμνος ποικιλία με καλή απόδοση (έως 50-55 centners με 1 εκτάριο). Έχει άριστη χειμωνιάτικη αντοχή. Μπορεί να αντέξει την παρατεταμένη ξηρασία χωρίς απώλεια ποιότητας και ποσότητας σιτηρών.
• "Funky" - μια ποικιλία με υψηλές αποδόσεις. Τα φυτά έχουν ανθεκτικό, ανθεκτικό στην εφαρμογή. Τα αυτιά είναι επιμήκη, οι κόκκοι είναι μεγάλοι.
• "Θύελλα" - υψηλής απόδοσης, κριθάρι μεσαίας περιόδου. Κατάλληλο για καλλιέργεια σε περιοχές με παγωμένους χειμώνες. Η ποικιλία είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στην ξηρασία και στις μεγάλες ασθένειες των καλλιεργειών σιτηρών.
• "Erema" - Μια ποικιλία με μέσο χρόνο ωριμάνσεως. Η συνολική καλλιεργητική περίοδος είναι περίπου 260 ημέρες. Οι σπόροι έχουν υψηλή χειμερινή αντοχή λόγω της βαθύτερης τοποθέτησης στο έδαφος. Ο κύριος σκοπός της επεξεργασίας των σιτηρών για ζωοτροφές.

Το κριθάρι των χειμερινών ποικιλιών είναι το πλέον κατάλληλο για σπορά σε περιοχές με ήπιους χειμώνες, χωρίς παρατεταμένους σοβαρούς παγετούς. Η κρύα αντοχή του είναι πολύ χαμηλότερη από εκείνη του χειμερινού σίτου και σίκαλης. Το υλικό των σπόρων μπορεί να βλαστήσει σε θερμοκρασία 1-2 ° C. Η αντίσταση στους παγετού στους σπόρους ποικίλλει. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου αλλάζει.Συγκεκριμένα, στους φθινοπωρινούς μήνες, αμέσως μετά την αποβίβαση, η καλλιέργεια μπορεί να αντέξει μια πτώση της θερμοκρασίας στους -10 ° C.

Την άνοιξη, όταν το χιόνι λιώνει, το εργοστάσιο αντιδρά οδυνηρά ακόμη και σε ελαφρές κρύες ασφάλειες στους -4-5 ° С. Μια απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην περαιτέρω ανάπτυξη των φυτών. Ο πολιτισμός ανέχεται τη θερμότητα και δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικός για το πότισμα.

Συνιστάται να φυτέψετε κριθάρι χειμώνα στις περιοχές όπου αναπτύσσονται μπροστά του τα όσπρια, ο αραβόσιτος, το σιτάρι, η ενσίρωση και το χόρτο χορτονομής. Ωστόσο, το εργοστάσιο δεν είναι πολύ απαιτητικό για τους προκατόχους του. Κατ 'αρχήν, δεν υπάρχει ενιαίο πρότυπο για τις περιόδους φύτευσης. Η σπορά πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές κλιματικές συνθήκες και τα χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης ποικιλίας δημητριακών. Η φθινοπωρινή βλάστηση διαρκεί κατά μέσο όρο 40 έως 50 ημέρες. Οι περισσότεροι αγρότες της περιοχής του Βόλγα και περιοχές με εύκρατο κλίμα συγκομίζουν τις χειμερινές καλλιέργειες κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου.

Μετά τη συλλογή της προηγούμενης καλλιέργειας, το έδαφος αποκολλάται. Τα οργανικά και ανόργανα λιπάσματα εισάγονται στο έδαφος. Στη συνέχεια, τα πεδία οργώνονται. Αν το πεδίο έχει βουλώσει σοβαρά, το όργωμα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί δύο φορές. Η καλλιέργεια σπόρων γίνεται με τρύπημα μέχρι το απαιτούμενο βάθος τοποθέτησης. Μετά τη σπορά, το αστάρι κυλά γύρω.

Πριν από τη φύτευση, οι κόκκοι επιλέγονται για συμμόρφωση με τα πρότυπα. Κατάλληλο ενοφθάλμισμα υποβάλλεται σε αγωγή με Baitang, ΤΜΤϋ-80, Vitatiuram, Benomil και Raksil. Αυτό πρέπει να γίνει το αργότερο 14 ημέρες πριν από την τοποθέτηση των σπόρων στο έδαφος.

Το χειμερινό κριθάρι μπορεί να σπείρεται με τρεις μεθόδους: συνεχές, συνηθισμένο, σταυρό, στενό. Ο αριθμός των σπόρων ανά έκταση 1 εκτάριο για βέλτιστη ανάπτυξη δενδρυλλίων είναι 4-5 εκατομμύρια μονάδες.

Οι μέθοδοι σποράς χειμερινό κριθάρι έχουν ως εξής.

• Μια πολύ κοινή συνεχής μέθοδος φύτευσης κόκκων. Σε αυτή την περίπτωση, οι σπόροι τοποθετούνται σε ευθείες γραμμές. Η απόσταση των γραμμών είναι περίπου 15 εκ. Το μειονέκτημα είναι ότι τα ζιζάνια αναπτύσσονται ενεργά στο διάστημα μεταξύ των σειρών.
• Η μέθοδος στενής σειράς σποράς θεωρείται πιο ορθολογική. Με τη μείωση της απόστασης των σειρών σε 7-8 cm, το πεδίο γίνεται λιγότερο χυδαίο. Ωστόσο, ο αριθμός των σπόρων στη σειρά πρέπει να μειωθεί, ώστε τα φυτά να μην είναι υπερβολικά πυκνά.
• Σε περίπτωση διασταυρούμενης σποράς, ο εξοπλισμός περνάει μέσα από αρόσιμες εκτάσεις δύο φορές: μακριά και ευρύ. Με παρόμοιο τρόπο, οι σπόροι θάβονται πιο ομοιόμορφα σε ολόκληρη την έκταση. Η απόδοση της καλλιέργειας αυξάνεται κατά σχεδόν το ένα τέταρτο με τη χρήση διασταυρωμένων σπόρων. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος είναι χρονοβόρα. Σε αντίξοες καιρικές συνθήκες μπορεί να χρειαστεί να ανασταλεί η εργασία για μία ή περισσότερες ημέρες. Στη συνέχεια, η ανάπτυξη των δενδρυλλίων θα είναι άνιση.

Το φθινόπωρο, το χώμα στο πεδίο πρέπει να υποβληθεί σε επεξεργασία με ζιζανιοκτόνα. Για το σκοπό αυτό, τα παρασκευάσματα "Racer" χρησιμοποιούνται με ρυθμό περίπου 2 λίτρων ανά 1 εκτάριο ή "Quartz-super" στην ίδια ποσότητα. Για την εαρινή επεξεργασία των ζιζανίων χρησιμοποιούνται παρόμοια αλλά ισχυρότερα ζιζανιοκτόνα: "Agritox", "Dialen", "Harmony". Ο ψεκασμός διεξάγεται στο στάδιο τρυγισμού των αναπτυγμένων βλαστών.

Το χειμερινό κριθάρι αντιδρά ελάχιστα στο ρύπανση του εδάφους και στην παραμονή υγρασίας. Μετά από ένα χιονισμένο χειμώνα, είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί η απομάκρυνση των λυμάτων από τις καλλιεργούμενες περιοχές. Την άνοιξη, οι βλαστοί απαιτούν λίπανση με σύνθετα λιπάσματα που περιέχουν άζωτο. Όταν το κριθάρι είναι υπερβολικά παχύρρευστο, απαιτούνται τρύπες για την αραίωση. Στο στάδιο της εισόδου στον σωλήνα, είναι επιθυμητό να προστεθεί νιτρικό αμμώνιο στο έδαφος. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, όπως είναι απαραίτητο, ψεκάζονται μυκητοκτόνα για τον έλεγχο παρασίτων.

Οι αιχμές θεωρούνται ώριμες, η περιεκτικότητα σε υγρασία των σπόρων δεν υπερβαίνει το 20%. Με περαιτέρω ξήρανση, ο σπόρος αρχίζει να πέφτει στο έδαφος, οδηγώντας σε απώλεια απόδοσης. Η συγκομιδή των σιτηρών πραγματοποιείται με δύο τρόπους.

• Η μονοφασική συλλογή είναι ένας άμεσος συνδυασμός. Συχνά χρησιμοποιείται σε περίπτωση καθυστερημένου καθαρισμού λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών.
• Η διαδικασία δύο-φάσεων συλλογής περιλαμβάνει την κοπή των στελεχών και την τοποθέτησή τους για ξήρανση. Μετά από 5-7 ημέρες, το αλώνισμα γίνεται με ένα συνδυασμό.

Για πληροφορίες σχετικά με τις ποικιλίες του χειμερινού κριθαριού και την καλλιέργειά τους, ανατρέξτε στο παρακάτω βίντεο.